Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

http://perseasorion.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html?spref=fb ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος βρίσκεται στις Βάσσες της Φιγάλειας της Αρκαδίας, κοντά στα σύνορα του νομού με την Μεσσηνία.Είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας και αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου, πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας.
Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία είναι συνάμα ένα από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασικής αρχαιότητας και ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που συμπεριλήφθει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1986.

Δεν είναι απλά ένα λατρευτικό κτίσμα αφιερωμένο στον Απόλλωνα όπως τόσα άλλα στον Ελλαδικό χώρο. Διαφέρει ξεκάθαρα καθόσον είναι ο μοναδικός ναός στον Ελληνικό

12 ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΜΑΔΑΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

" ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΜΑΔΑΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ"

12ο Συμπόσιο της Ομάδας Εθνικών Λακωνίας από την Πολιτεία Λακεδαιμονίων
Το 12ο Συμπόσιο της Ομάδας Εθνικών Λακωνίας από την Πολιτεία Λακεδαιμονίων έκλεισε τη Δευτερα το βράδυ 14 Οκτ. στη Σπάρτη .

Ιεροπραξία βάση της Πατρώας Ελληνικής Παράδοσης
Κεντρικό Θέμα συζήτησης: Καταστατικό και δράσεις της ομαδας.

Στόχος: Η επαναφορά της Πατρώας Ελληνικής Παράδοσης

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ
Είμαι από τη φύση και την παιδεία μου ελεύθερος. Δεν θέλω να είμαι δούλος κανενός. Ούτε του Θεού. Δεν είναι Θεός όποιος με θέλει δούλο του.

Σημαίνει ότι αγαπώ αυτό τον τόπο.
Σημαίνει ότι υπερασπίζομαι αυτόν τον τόπο.
Σημαίνει ότι μελετώ με πάθος τα αρχαία συγγράμματα, τους καρπούς της νόησης των προγόνων μου.
Σημαίνει ότι τιμώ τους Θεούς των προγόνων μου, τουλάχιστον ως ιδανικά πρότυπα ελεύθερων, ωραίων, ερωτικών και δημιουργικών Ανθρώπων.
Σημαίνει ότι σέβομαι απεριόριστα τη Μητέρα Φύση, τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και τη φύση του σώματός μου.
Σημαίνει ότι αγαπώ την καλλιέργεια του σώματος και του πνεύματος.
Σημαίνει ότι επιθυμώ να ζω για πάντα ελεύθερος.

ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ - ΕΙΣ ΔΙΟΥΣΚΟΥΡΟΥΣ

"ΕΙΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΥΣ"

'Αμφί Διός κούρους ελικώπιδες έσπετε Μούσαι Τυνδαρίδας Λήδης καλλισφύρου αγλαά τέκνα, Κάστορά θ' ιππόδαμον καί αμώμητον Πολυδεύκεα, τούς υπό Ταϋγέτου κορυφή όρεος μεγάλοιο μιχθείσ' εν φιλότητι κελαινεφέϊ Κρονίωνι σωτήρας τέκε παίδας επιχθονίων ανθρώπων ωκυπόρων τε νεών, ότε τε σπέρχωσιν άελλαι χειμέριαι κατά πόντον αμείλιχον: οι δ' από νηών ευχόμενοι καλέουσι Διός κούρους μεγάλοιο

ΜΕΝΕΛΑΟΣ

Μενέλαος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

    Αυτό το λήμμα αφορά το μυθολογικό πρόσωπο. Για ιστορικά πρόσωπα με το ίδιο όνομα, δείτε: Μενέλαος (αποσαφήνιση).

Mενέλαος και Ελένη

Το Βικιλεξικό έχει λήμμα που έχει σχέση με το λήμμα:

μενέλαος

Στην ελληνική μυθολογία ο Μενέλαος (< μένος (σφρίγος, οργή, δύναμη) + λαός, "η οργή του λαού"^{[εκκρεμεί παραπομπή]}) ήταν αδελφός του Αγαμέμνονα και σύζυγος της Ωραίας Ελένης. Κατά την κυρίαρχη εκδοχή (Ιλιάδα) ήταν γιος του Ατρέως και της Αερόπης, εγγονός του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας. Σύμφωνα με άλλη, μεταγενέστερη εκδοχή, ο Μενέλαος και ο Αγαμέμνονας ήταν γιοι του Πλεισθένους και εγγονοί του Ατρέα, τους ανάθρεψε όμως ο παππούς τους. Σε κάποια περίσταση διώχθηκαν από τις Μυκήνες και κατέφυγαν στην Σπάρτη, όπου βασιλιάς ήταν ο Τυνδάρεως. Διαγωνιζόμενος εκεί με άλλους μνηστήρες, ο Μενέλαος πήρε ως σύζυγο την Ωραία Ελένη, κόρη του Τυνδάρεω. Μετά λοιπόν και τον θάνατο των Διοσκούρων, ο Τυνδάρεως έδωσε το βασίλειό του στον Μενέλαο και την Ελένη.
Από τον γάμο του Μενελάου και της Ελένης γεννήθηκαν η Ερμιόνη και ο Νικόστρατος. Μεταγενέστεροι συγγραφείς αναφέρουν ότι παιδιά τους ήταν και οι: Αιθιόλας, Θρόνιος, Μορράφιος, Πλεισθένης ο Νεότερος και Μελίτη. Η γαλήνη του ζευγαριού ταράχθηκε από τότε που έφθασε στη Σπάρτη ο Πάρις και ιδίως όταν ο Μενέλαος έφυγε στην Κρήτη για να παραστεί στην κηδεία του παππού του Κατρέως. Σύμφωνα με κάποια παράδοση, ο Μενέλαος είχε επισκεφθεί κάποτε την Τροία, μετά από δελφικό χρησμό, για να θυσιάσει στους τάφους του Λύκου και του Χιμαιρέως (γιων του Προμηθέως) για τον λοιμό και την ξηρασία που έπλητταν τη Σπάρτη. Εκεί είχε φιλοξενηθεί από τον Πάρι, οπότε, όταν αργότερα ο Πάρις έφυγε από την Τροία μετά από ένα φόνο, κατέφυγε στη Σπάρτη,

"ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ"

"ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ"

Τρώει ο Ιταλός μακαρόνια Μέλισσα;
Πίνει καφέ Λουμίδη;
Πίνει ο Γερμανός μπύρα Mythos;
Τρώει λουκάνικα Τζουμαγιάς;
Πίνει ο Ολλανδός γάλα Μεβγάλ;
Τρώει κασέρι Τρικαλινό;
Πίνει ο Γάλλος ελληνικό κρασί ή τσίπουρο;
Γιατί να παίρνουμε εμείς τα προϊόντα των ξένων και μάλιστα κατά προτίμηση;;;
Για να μειώνουμε την ανεργία τους;
Αν και συχνά τα εισαγόμενα προϊόντα είναι φθηνότερα, ωστόσο τα λίγο περισσότερα χρήματα που μπορεί να δώσουμε επιλέγοντας ελληνικά προϊόντα επιστρέφουν στη χώρα μας διπλά και τρίδιπλα, πράγμα αναγκαίο για τα -ακόμη πιο- δύσκολα χρόνια που έρχονται ελέω κρίσης και ΔΝΤ…
Επειδή οι πολιτικοί μας δεν θέλουν, αλλά και δεν μπορούν επίσημα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης, να μποϋκοτάρουν τα ξένα προϊόντα, ας κάνουμε εμείς οι ίδιοι, αυτοβούλως, εντατικές προσπάθειες ώστε να αλλάξουμε τις αγοραστικές μας συνήθειες.
Από αύριο κιόλας προτιμάμε ελληνικά προϊόντα αλλά και ελληνικά super markets (π.χ. Γαλαξίας, Σκλαβενίτης, Μασούτης). Τόσο απλά! Ας υποθέσουμε τώρα ότι όλοι οι Έλληνες αγοράζουν μόνο ελληνικά ζυμαρικά και η βιομηχανία Μέλισσα, για παράδειγμα, λόγω αυξημένης ζήτησης, θα πρέπει να διπλασιάσει την παραγωγή της. Αναμφίβολα θα χρειαστεί -και αναπόφευκτα θα προσλάβει- περισσοτέρους εργάτες, υπαλλήλους, οδηγούς, αποθηκάριους, περισσότερους μηχανικούς, ίσως χημικούς, σίγουρα περισσότερο σιτάρι (αγρότες). Επομένως, στην επόμενη αγορά σας, αναλογιστείτε πώς θα μπορούσε η επιλογή ενός προϊόντος να αφορά ακόμη και την επαγγελματική βελτίωση τη δική σας ή των δικών σας ανθρώπων. Ως εκ τούτου, όταν ψωνίζουμε, θυμόμαστε:
- Αντί για παγωτά Algida ή Ηaagen-Dazs αγοράζουμε Έβγα, Κρι Κρι, Δέλτα.
- Αντί για βούτυρα Αdoro, Lurpak, προτιμούμε Βιτάμ, Αγνό, Κερκύρας.
- Αντί για προσούτο και σαλάμια Lidl, παίρνουμε Νίκας, Υφαντής, Creta Farm, Έδεσμα.
- Αντί για μπύρες Carlsverk, Bud, Stella Artois υπάρχουν οι Mythos, Βεργίνα, Fix, Alfa.
- Aντί της Νoutela, υπάρχει η Μerenda.
- Αντί για γάλατα Νουνού, Lidl, επιλέγεουμε Αγνό, Μεβγάλ, Όλυμπος, Κουκάκη.
- Αντί για ουΐσκι, βότκα, αγοράζουμε κονιάκ, τσίπουρο, ούζο, ελληνικά κρασιά.
- Αντί σόδας Tuborg, Perrier, Εvian, έχουμε Σουρωτή, Δουμπιά, Ξινό νερό.
- Αντί coca cola, fanta,sprite υπάρχουν αναψυκτικά Εψα, Ηβη, Νιγρίτα, Λουξ.
- Αντί για ζυμαρικά Mίσκο, Barilla και Lidl προτιμούμε Αβέζ, Μέλισσα.
- Αντί για οδοντόκρεμες Colgate, Aim υπάρχουν οι Κolynos, Αquafresh, Οulodent.
- Aντί για χαρτί υγείας και κουζίνας Lidl και Ζewa αγοράζουμε Diana ή Softex.
- Αντί καθαριστικών Ava, Azax, υπάρχουν τα Planet, Trylet, Eύρηκα.
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ BARCODE ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΙΨΗΦΙΟ ΑΡΙΘΜΟ 520
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρέπει να υπάρχει ένδειξη “ελληνικό προϊόν” ή/και “παρασκευάζεται/παράγεται στην Ελλάδα”, διότι αρκετά ξένα προϊόντα έχουν τον ίδιο κωδικό αλλά απλώς και μόνο συσκευάζονται και δεν παράγονται στη χώρα μας)!!!
Ας κάνουμε επιτέλους την αρχή ΕΠΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ελληνικά, όπως έλεγε κι ένα παλιό διαφημιστικό μήνυμα… Μόνο σε καλό θα μας βγει. Αν συμφωνείτε, διαδώστε το και εφαρμόστε το!

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ

Όταν ρώτησαν τον Αγησίλαο (Βασιλιά Λακεδαιμόνιων) ποια από τις δύο αρετές είναι καλύτερη, η ανδρεία ή η δικαιοσύνη, είπε πως η ανδρεία δεν χρησιμεύει σε τίποτε, αν δεν συνοδεύεται από δικαιοσύνη. Αν όλοι γίνονταν δίκαιοι, δεν θα χρειάζονταν πια η ανδρεία

Πλούταρχος ( αποφθέγματα Λακωνικά, 213 C )

Κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από την δικαιοσύνη και την αρετή, είναι πανουργία και όχι σοφία

Πλάτων (Μενέξενος, 246Ε, 247 Α)

Ο δίκαιος είναι καλός και σοφός, ενώ ο άδικος αμαθής και κακός

Πλάτων (Πολιτεία, 350D)

Μην βγάζεις απόφαση καμία αν δεν ακούσεις τον λόγο και των δυο πλευρών

Πλάτων (Δημόδοκος, 383 α)

Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο αγαθό για την ίδια την ψυχή

Πλάτων (Πολιτεία, 612 Β)

Δίκαιος άνθρωπος δεν αυτός που δεν αδικεί, αλλά αυτός που μπορεί να αδικήσει και δεν αδικεί

Φιλήμονας (Ανθ. Στοβ. Θ, 22)

Είναι δύσκολο και πολύ αξιέπαινο να περάσει κανείς την ζωή του δίκαια, ενώ έχει μεγάλη ευχέρεια να αδικεί

Πλάτων (Γοργίας, 526 Α)

(Σχετικό: Στην πολιτεία του Πλάτωνος αναφέρεται επίσης από τον Γλαύκωνα και από τον Αδείμαντο ότι δεν είναι καλός αυτός που δεν πράττει αδικίες από δειλία και φόβο, διότι αν του έδιναν ισχύ θα έκανε τα ίδια με τους άλλους, αλλά αυτός που έχει την ισχύ αλλά πράττει ενάρετα.)

Ό άνθρωπος χαρακτηρίζεται αξιόλογος ή όχι, κρινόμενος όχι μόνο από τις πράξεις του αλλά και από τις προθέσεις του

Δημόκριτος (Απόσπ. 68, Diels)

Προτιμότερο είναι να ελευθερώσουμε έναν ένοχο παρά να καταστρέψουμε έναν αθώο, διότι το μεν πρώτο είναι σφάλμα το δε δεύτερο ασέβεια

Αντιφώντας (Ανθ. Στοβ. Μς, 19)

Ποτέ μην αφήσεις αμαθείς ανθρώπους να κρίνουν

Φωκυλίδης (Γνώμαι, 86)

Εκείνος που θέλει να γίνει άριστος, δεν πρέπει να αγαπά περισσότερο τον εαυτό του, ούτε τα δικά του, αλλά τα δίκαια

Πλάτων (Νόμοι, 732 Α)

Ο άνθρωπος που είναι κατώτερος χρημάτων, δεν είναι ποτέ δυνατόν να είναι δίκαιος

Δημόκριτος (Απόσπ. 50, Diels)

Μπροστά στο δίκαιο να μην βάζεις σε ανώτερη μοίρα ούτε τα παιδιά σου, ούτε την ζωή σου, ούτε τίποτα άλλο

Πλάτων (Κρίτων, 54 Β)

Ευχάριστη είναι η ζωή όλων μας όταν επικρατεί δικαιοσύνη και ισότητα

Σόλων (Διογ. Λαερτίου Βίοι Φιλοσόφων, 1, 67)

Πρέπει να βοηθάμε όσο μπορούμε αυτούς που αδικούνται και να μην αδιαφορούμε

Δημόκριτος (Ανθ. Στοβ. Μς, 43)

Οι τρείς αιτίες που κάνουν τον άνθρωπο να αδικεί είναι η φιληδονία, η πλεονεξία και η φιλοδοξία

Κεινίας (Πυθαγορείου, Ανθ. Στοβ. Α, 66)

Αν ήταν ανάγκη να αδικώ ή να αδικούμαι , θα προτιμούσα να αδικούμαι παρά να αδικώ

Πλάτων (Γοργίας, 469 C)

Η αδικία είναι το δεύτερο από όλα τα κακά κατά το μέγεθος. Αυτό που πράγματι είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο είναι να μην τιμωρείται αυτός που αδικεί

Πλάτων (Γοργίας, 469 C)

Τα πιο μεγάλα αδικήματα γίνονται από τις υπερβολικές επιθυμίες και όχι για την απόκτηση των αναγκαίων

Αριστοτέλης (Πολιτικά, 1267 α)

Όποιος, ενώ είναι άδικος, έχει την ικανότητα να πείθει χρησιμοποιώντας σωστά λόγια, αξίζει μεγαλύτερη τιμωρία, γιατί με τα όμορφα λόγια σκεπάζει το άδικο και κάνει πανούργες πράξεις

Ευριπίδης (Μήδεια, 580-583)

Από όλους τους ανθρώπους, οι πιο κακοί και άξιοι της μεγαλύτερης τιμωρίας είναι εκείνοι που ενώ είναι οι ίδιοι ένοχοι, τολμούν και κατηγορούν γι αυτά άλλους

Ισοκράτης (Περί Αντιδόδεως, 14)

Δεν πρέπει διόλου να υποχωρούμε στους κακούς, αλλά να αντιδρούμε

Μένανδρος (Ανθ. Στοβ. ΜΔ, 3)

Δεν είναι οι όρκοι που κάνουν τον άνθρωπο αξιόπιστο αλλά ο άνθρωπος τους όρκους

Αισχύλος (Ανθ. Στοβ. ΚΖ, 2)

Ο Αναξανδρίδας γιος του Λέοντος από την Σπάρτη, είπε προς εκείνον που δυσφορούσε για την απόφαση που τον εξόριζε από την πόλη: ¨Μην σκιάζεσαι που εξορίζεσαι από την πόλη, αλλά που εξορίζεσαι από την δικαιοσύνη¨

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά 216 F)

Ο Αναξίλας προς εκείνον που απορούσε γιατί οι έφοροι δεν σηκώνονται μπροστά στους βασιλείς και δεν παραχωρούν την θέση τους, παρόλο που διορίζονται από αυτούς είπε: ¨Για τον ίδιο λόγο για τον οποίο είναι και έφοροι¨ (για να τσεκάρουν τους βασιλιάδες ότι πράττουν ορθά ως προς την Σπάρτη και τους Σπαρτιάτες, οπότε δεν είναι και γλείφτες τους)

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 217 C)

Ο Λέων ο γιος του Ευκρατίδα ρωτήθηκε σε ποια πόλη θα έπρεπε να ζει κανείς με ασφάλεια είπε: ¨Εκεί που δεν αποκτούν ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα από όσο χρειάζονται οι πολίτες, και το δίκαιο είναι ισχυρό και το άδικο αδύναμο¨

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 224 F)

πηγή http://www.knossopolis.com/2010-09-07-23-38-00.html?start=4

Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Ο Πυθαγόρας, ο μεγαλύτερος Έλλην φιλόσοφος, μύστης και πανεπιστήμων της ιστορικής αρχαιότητος, αλλά και της παγκοσμίου διανοήσεως, εγεννήθη στην Σάμον, περί τα έτη –580 και –579. Γονείς του ήταν ο Μνήσαρχος ή Μνήμαρχος και η Πυθαΐδα ή Παρθενίδα. Όπως μας πληροφορεί ο
Νεοπυθαγόρειος Ιάμβλιχος, η γέννησίς του προαναγγέλθηκε στους γονείς του με χρησμό του Πυθίου Απόλλωνος. Από το γεγονός αυτό της προφητεύσεως της γεννήσεώς του από την ιέρειαν του Πυθίου Απόλλωνος, πήρε και το όνομά του Πυθαγόρας.

Ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος, ο οποίος ονομάσθηκε φιλόσοφος και στην ουσίαν ο όρος αυτός καθιερώθηκε με την εμφάνισίν του. Σαν όρος η φιλοσοφία, νοείται από τους Πυθαγόρειους, ως η τάσις της ψυχής να προσεγγίσει το ιδεώδες της σοφίας, το οποίον είναι ιδίωμα θεϊκόν και όχι ανθρώπινον!

Πέραν των άλλων πληροφοριών διά το πρόσωπον του μεγάλου αυτού ανδρός, οι οποίες λίγο-πολύ είναι γνωστές ή είναι δυνατόν να αναζητηθούν με ευκολία σε μία πλειάδαν αξιόλογων μελετών και άρθρων, θα αναφερθώ εδώ σε μερικές αναφορές από τον βίον του μεγάλου μύστου και φιλοσόφου πανεπιστήμονος, τις οποίες συναντούμε μέσα στο έργον του Ιάμβλιχου «Περί του Πυθαγορικού Βίου», και αναφέρονται στην άποψιν του Πυθαγόρα περί των μετενσαρκώσεων της ψυχής. Είναι δε χαρακτηριστικές της βαθειάς γνώσεως της ουσίας των πραγμάτων και της κατανοήσεως της υπάρξεως και της αλληλεπιδράσεως των δύο συμπλεκομένων κόσμων του «ταυτού» και του «θατέρου», όπως και των συνεχών κύκλων της ψυχής, τις οποίες είχεν ο μεγάλος μας μύστης.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την αναφοράν, ο Πυθαγόρας είχε γνώσιν των προηγουμένων βίων, τόσον του ιδίου, όσον και των ανθρώπων με τους οποίους ερχόταν σε επαφήν!

Στην αρχαιότηταν, οι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν αυτήν την ιδιότηταν, αποκαλούνταν «ιεροί άνδρες» και θεωρούνταν ότι ήταν εκείνες οι ψυχές, οι οποίες βίωναν την τελευταία, ή μία από τις τελευταίες ενσαρκώσεις τους.

Ό Πυθαγόρας λοιπόν πίστευε ότι η πρώτη ασχολία των ανθρώπων, έπρεπε να είναι η προσπάθεια απελευθέρωσης της ψυχής τους από τα δεσμά της ύλης, μέσα από την αυτογνωσίαν, η οποία επιτυγχάνεται με την συνεχήν άσκησιν στην εγκράτειαν και στην πνευματικήν ζωήν. Μέσα από αυτήν την άσκησιν μπορούν να ενεργοποιηθούν οι μνήμες των ανθρώπων, οι οποίες θα τους οδηγήσουν στην γνώσιν και στην επαφήν τους με τον Θείον. Προς τον σκοπόν αυτόν συνήθιζε να επαναφέρει στην μνήμην πολλών από τους μαθητάς του την προηγούμενη ζωήν, στην οποίαν έζησεν η ψυχή τους πριν φυλακιστεί στο τελευταίο τους σώμα!

Ο ίδιος έλεγε και υπεστήριζε με αδιάσειστα τεκμήρια, ότι είχεν υπάρξει σε προηγούμενη ζωή του ως ο Εύφορβος, ο υιός του Πάρθου, Δάρδανος από την Φρυγίαν, ο οποίος κατά την μονομαχίαν του Πατρόκλου με τον Έκτορα, μπροστά από τις Σκαιές Πύλες του Ιλίου, είχε τραυματίσει τον Πάτροκλον, ερχόμενος πίσω του, με δόρυ στην μέση των ώμων και έγινε η αιτία να θανατωθεί ο πληγωμένος σύντροφος του Αχιλλέως από τον Έκτορα!
Μάλιστα συνήθιζε να τραγουδάει, παίζοντας λύρα, τους στοίχους εκείνους του Ομήρου, οι οποίοι αφορούσαν στον θάνατον του ιδίου ως Ευφόρβου από τον Μενέλαο στην μάχην, η οποία επακολούθησε διά την κατοχήν του σώματος του Πατρόκλου! (Ιλιάς, Ραψωδία Ρ, 50-60).
Έκανε δε και την περιγραφή της ασπίδος του Ευφόρβου, την οποίαν οι Έλληνες επιστρέφοντας από τον Τρωϊκόν πόλεμον, αφιέρωσαν μαζί με τα Τρωϊκά λάφυρα στον ναόν της Αργείας Ήρας.

Επίσης υπάρχει η αναφορά ότι ο Πυθαγόρας υπενθύμισε στον Μυλλία τον Κροτωνιάτην, ότι σε προηγούμενη ζωή του ήταν ο Μίδας, υιοθετημένος υιός του Γορδίου και βασιλιάς της Φρυγίας και ο Μυλλίας ταξίδεψε κατόπιν παραινέσεώς του στην Φρυγία διά να τελέσει στον τάφο του πατρός του, όσα τον είχε συμβουλεύσει.


Αυτές οι πληροφορίες, τις οποίες μας μεταφέρει ο Ιάμβλιχος, δείχνουν ότι, εκτός των άλλων ιδιοτήτων τις οποίες είχεν ο Πυθαγόρας, εγνώριζε και τις προηγούμενες ζωές του και ότι φροντίζοντας διά την προετοιμασίαν των μαθητών του, τους υπενθύμιζε τις προηγούμενες ζωές, στις οποίες είχε θητεύσει η ψυχή τους, θεωρώντας την ανάμνησιν της ψυχής, ως κινητήριον δύναμιν στην ανοδικήν της προσπάθειαν!

Διά τον μεγάλον αυτόν φιλόσοφον, μύστην και πανεπιστήμονα, ο Εμπεδοκλής, αναγνωρίζοντας τις ικανότητές του σαν θεόσταλτη δωρεά, ανέφερε τα ακόλουθα:

« Ήν δέ τις έν κείνοισιν ανήρ περιώσια ειδώς,
ός δή μήκιστον πραπίδων εκτήσατο πλούτον,
παντοίων τε μάλιστα σοφών επιήρανος έργων.
Οππότε γάρ πάσησιν ορέξαιτο πραπίδεσσι,
ρείά γε τών όντων πάντων λεύσσεσκεν έκαστα
καί τε δέκ’ ανθρώπων και τ’ είκοσιν αιώνεσσι. »

« Υπάρχει δε ανάμεσά τους κάποιος άνδρας με άπειρες γνώσεις,
ο οποίος είχεν αποκτήσει απροσμέτρητον πνευματικόν πλούτον,
αυθεντία ιδιαίτερα στα κάθε λογής σοφά έργα.
Διότι κάθε φορά που επιστράτευε το πνεύμα του σε όλον του το μεγαλείον,
εύκολα έβλεπε το κάθε τι που υπάρχει
σε δέκα ή ακόμη και σε είκοσι γενεές ».
ΠΗΓΗ: ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΙΕΡΑ ΕΛΛΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Είμαστε οι φύλακες της Ιεράς Ελληνικής Παραδόσεως. Τα ευσεβή τέκνα των Πατρώων Θεών. Είμαστε οι ιεροκήρυκες της Ελληνικής Θρησκείας.

Τί αντιπροσωπεύει η Ελληνική Θρησκεία στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο; την συλλογική βούληση του Έθνους για επιβίωση. Είναι η ομολογία Πίστεως του Ελληνικού Έθνους στις δικές του πνευματικές και πολιτιστικές δυνάμεις. Η Ελληνική Θρησκεία θεωρεί τα Ελληνικά εδάφη ως Αγίους Τόπους. Η Ελληνική Θρησκεία μνημονεύει, σέβεται και τιμά τους Έλληνες Θεανθρώπους. Διατηρεί τις Ελληνικές Παραδόσεις, τα Ελληνικά Ήθη και Έθιμα. Η Ελληνική Θρησκεία είναι ο προστάτης και τροφός του Ελληνικού Έθνους. Είναι η πηγή του Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι η κορωνίδα του Ελληνικού Πνεύματος. Είναι η Θρησκεία των Ελλήνων

Τί θέλουμε; Να απελευθερωθεί η Ελλάδα από την δικτατορία της αιρέσεως των ναζωραίων. Ονομασία των Ελλήνων με αρχαία Ελληνικά ονόματα. Διδασκαλία στα σχολεία της Ελληνικής Θρησκείας. Σεβασμό προς την Φύση. Αναστήλωση και επαναλειτουργία όλων των Ιερών Ελληνικών Ναών. Επέκταση των ιδεολογικών και πολιτιστικών μας συνόρων. Παγκόσμια κυριαρχία του Ελληνικού Πνεύματος.

Τί θέλουμε να αλλάξει στην Ελλάδα; Επίσημη θρησκεία του κράτους η Ελληνική. Θέλουμε την δημοσία λατρεία της Πατρογονικής μας Θρησκείας. Εμβολιασμό της οικουμένης με την Ελληνική Κοσμοαντίληψη. Τιμή και Μνήμη στους Πατρώους Θεούς και Προγόνους.

Τί πρέπει να κάνουμε; Ο Ιερός Αγώνας δεν σταματά ποτέ. Έχουμε κατακλυσθεί από ξένα στοιχεία και ανθελληνικές δοξασίες που καταστρέφουν την Γλώσσα, την Θρησκεία, τον Πολιτισμό, την Ελληνική Φυλή, το Ελληνικό Έθνος. Τα Ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία διαφοροποιήσεως εξοστρακίζονται. Αλλά οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν. Θα ηγηθούν της μάχης και θα επιβάλλουν δικαιοσύνη, για να λάμψει η Αλήθεια. Θα τσακίσουμε αμείλικτα τους νεοβυζαντινούς εχθρούς του Έθνους και του Ελληνισμού. Θα εξοστρακίσουμε την «ορθόδοξη» αίρεση των ναζωραίων που μολύνει το Έθνος των Ελλήνων.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ


Πιθανόν να ήταν η πιο τρομερή πολεμική μηχανή των αρχαίων χρόνων και όχι μόνο. Ο Σπαρτιάτικος στρατός φημιζόταν εκτός από την απίστευτη πειθαρχία και εκπαίδευση και για την καινοτομία του. Για αιώνες είχε μετατρέψει το μεγαλύτερο ελάττωμά του - αριθμητική του σύσταση- σε δύναμη. Φορούσαν πάντα κόκκινο μανδύα, για να καλύπτουν το αίμα εάν πληγώνονταν και για να τρομάζουν τον αντίπαλο. Στις μάχες οι πολεμιστές δεν φορούσαν σανδάλια, αλλά πήγαιναν ξυπόλητοι, ώστε να διατηρείται πιο σταθερή η φάλαγγα. Αν και δεν υπήρχε νόμος που καταδίκαζε αυτούς που εγκατέλειπαν τη μάχη, αυτοί περιθωριοποιούνταν από την κοινωνία. Όμως, ο οπλισμός τους δεν ήταν πολύ διαφορετικός από εκείνο που χρησιμοποιούσαν οι άλλοι αρχαίοι 'Ελλήνες με τη μόνη διαφορά του χιτώνα και της ερυθρής χλαμύδας. Όλες οι ασπίδες τους είχαν γραμμένο το γράμμα Λ (λάμδα), που αντιπροσώπευε την Λακεδαιμονία. Άφηναν μακριά μαλλιά και χτενίζονταν πριν τις μάχες .Αρχικά φορούσαν κορινθιακό κράνος, περικνημίδες και μπρούτζινο θώρακα, αργότερα τα αντικατέστησαν με το λινοθώρακα ή με την πιο ελαφριά εξώμη.
Κύρια όπλα τους ήταν η ασπίδα, το μακρύ δόρυ, και το αινιγματικό σπαρτιάτικο ξίφος την Ξυάλη ἤ Ξυήλη. Οι πληροφορίες σχετικά με την Ξυάλη είναι συγκεχυμένες επειδή δεν έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα ή καλλιτεχνικές απεικονίσεις. Τι θα μπορούσε να ήταν αυτό το τόσο ξακουστό και τρομερό όπλο;
Πίσω στο 1961, ο Lyle Borst Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και επιστημονικός συνεργάτης στο μεταλλουργικό εργαστήριο του Σικάγο, επισκέφθηκε τη Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των αρχαίων Σπαρτιατών για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα.
Στο ταξίδι του στην Ελλάδα, ο Borst ανακάλυψε σύμφωνα με το ''Πρότζεκτ του Μανχάταν " -Το Σχέδιο Μανχάταν ήταν ένα έργο έρευνας και ανάπτυξης των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά, που παρήγαγε τις πρώτες ατομικές βόμβες κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου - ότι στη Σπάρτη παρήγαγαν χάλυβα σε μεγάλες ποσότητες ήδη από το 650 π.Χ.
Με βάση δείγματα που λήφθηκαν από αρχαιολόγους, διατύπωσαν τη θεωρία ότι ο χάλυβας ήταν το μυστικό όπλο των Σπαρτιατών και ότι ήταν ο λόγος για τις στρατιωτικές επιτυχίες τους ενάντια στους εχθρούς που τότε χρησιμοποιούσαν μόνο μαλακό σίδηρο ή χάλκινα όπλα.
Έχοντας ένα τέτοιο όπλο εκείνη τη στιγμή, ο Borst ανέφερε σε ένα άρθρο του 1961 στην The New York Times, ότι ήταν σχεδόν το στρατιωτικό ισοδύναμο με μια ατομική βόμβα.
Ωστόσο, αυτό επιστημονικά τεκμηριώνει για το πώς 300 άνδρες κατάφεραν να αποδεκατίσουν το στρατό των Περσών, Μήδων και άλλων Βαρβάρων οι οποίοι ανέρχονταν σε 50.000 οπλισμένους στρατιώτες. Ο Λεωνίδας, Βασιλιάς της Σπάρτης του 5ου αιώνα π.Χ. , οδήγησε μια μικρή δύναμη Ελλήνων, ως επί το πλείστον Σπαρτιατών τους περίφημους 300, αλλά και Θεσπιείς και τους Θηβαίους, έναντι του πολύ μεγαλύτερου περσικού στρατού του Ξέρξη, στο πέρασμα'' Στενό των Θερμοπυλών ''το 480 π.Χ. κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων.
Ο Λεωνίδας και οι Σπαρτιάτες εκτός από περίφημη γενναιότητα που επέδειξαν στην μάχη και η οποία έμεινε χαραγμένη στην μνήμη όλων μας, χρησιμοποίησαν προηγμένη τεχνολογία μπροστά από την εποχή τους. Η σπαρτιάτικη ασπίδα λέγεται ότι επίσης ήταν καθοριστική επειδή ήταν σχεδόν απόρθητη. Ηττήθηκαν μόνο λόγω των συντριπτικών πιθανοτήτων και επειδή ένας Έλληνας προδότης, ο Εφιάλτης, έδειξε στους Πέρσες ένα πέρασμα το οποίο τους οδήγησε να περικυκλώσουν τους Σπαρτιάτες, αλλά ήταν μια πύρρειος νίκη.
Το κλασικό ξίφος των αρχαίων Ελλήνων ήταν γενικά περίπου 50–60 εκατοστά, αν και οι Σπαρτιάτες, άρχισαν να χρησιμοποιούν ξίφη 30 εκατοστών κατά τους Ελληνο-Περσικούς πολέμους. Σε μία αφήγηση ένας Αθηναίος ζήτησε από έναν Σπαρτιάτη γιατί το σπαθί του ήταν τόσο μικρό και μετά από μια σύντομη παύση, απάντησε, ''Είναι αρκετά μεγάλο για να φτάσει την καρδιά σας''. Ήταν ότι καλύτερο κατά την διάρκεια της μάχης όταν το δόρυ ήταν άχρηστο ή είχε σπάσει. Αποδείχθηκε ένα τρομερό όπλο στις μάχες όταν συγκρούονταν σχηματισμοί φαλάγγων σε μικρό χώρο όπου οι βαριές και μεγάλες ασπίδες κάλυπταν τους κενούς χώρους.
H Ξυάλη ήταν από χάλυβα (κοινώς ατσάλι) ένα κράμα σιδήρου–άνθρακα .Οι Σπαρτιάτες δεν ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τον χάλυβα στον οπλισμό τους. Στην Βηθυνία ,ακτές της Μικράς Ασίας ζούσε ο Λαός των Χαλύβων , τους οποίους ο Αισχύλος αποκαλεί στον Προμηθέα Δεσμώτη ''χάλυβας σιδηροτέκτονας''. Οι Χάλυβες είχαν καταφέρει να φτιάξουν τον αδάμαστο σίδηρο , ένα σίδηρο ειδικά επεξεργασμένο τον οποίο αρχικά τον πυράκτωναν και στη συνέχεια τον οδηγούσαν σε απότομη ψύξη με νερό.
Ο χάλυβας είναι το πιο διαδεδομένο κατασκευαστικό υλικό μετά το σκυρόδεμα και το ξύλο. Χρησιμοποιείται παντού: από την αεροναυπηγική και την αρχιτεκτονική μέχρι την κατασκευή χειρουργικών εργαλείων.
Ο σίδηρος από τον οποίο αποτελείται ο χάλυβας - αποτελεί τον πυρήνα της Γης -θεωρείται η βάση του πολιτισμού. Η Γη είμαστε τυχεροί γιατί μας δίνει τεράστιες ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος. Ο σίδηρος ήταν γνωστός από την προϊστορική εποχή, όμως, επειδή κάποια κράματα χαλκού τήκονται σε χαμηλότερη θερμοκρασία, ήταν τα πρώτα μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν στην ανθρώπινη ιστορία. Ο καθαρός σίδηρος είναι μαλακός, μαλακότερος και από το αλουμίνιο, αλλά είναι αδύνατο να εξαχθεί κατά τη διεργασία της ερυθροπύρωσης. Το υλικό σκληραίνει σημαντικά κατά διάρκεια της διεργασίας, απορροφώντας διάφορες προσμίξεις, όπως ο άνθρακας. Με συγκέντρωση άνθρακα μεταξύ 0,2% και 2,1% παράγεται χάλυβας που μπορεί να είναι μέχρι και 1.000 φορές σκληρότερος από τον καθαρό μεταλλικό σίδηρο. Τέτοιο χάλυβα χρησιμοποίησαν οι Σπαρτιάτες στα οπλιτικά τους ξίφη. Σίδηρο και άνθρακα από την πλούσια ελληνική γη.


Γεωδίφης

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.New York Times
3.Ορυκτά,Πετρώματα και Πολιτισμός-Μ.Νικολάου

ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ.

" ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΑΡΕΤΗ, ΑΝΔΡΕΙΑ, ΣΟΦΙΑ "

" Ο ΒΑΠΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ "

Αλληλούια.  Ο νηπιοβαπτισμός είναι από τις πλέον βίαιες τελετές. Το να υπερισχύσεις και να στιγματίσεις τη ζωή ενός βρέφους είναι χαρακτηριστικό καθυστερημένων λαών, όπου η πατριαρχική βία κυβερνά, γυναίκες, παιδιά και πρόβατα.

Αφορκισμός Α
 «Επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, ο παραγενόμενος εις τον κόσμον και κατασκηνώσας εν ανθρώποις».  Σε επιτιμά ο Κύριος, Διάβολε, εσένα που ήρθες στον κόσμο και κατασκήνωσες στους ανθρώπους.
 Ο χριστιανός ιερέας θεωρεί λοιπόν ότι μέσα σε αυτό  το αναμάρτητο βρέφος κατοικεί όχι ο θεός αλλά ο διάβολος. Αυτό συμβαίνει διότι οι αρχαίοι αυτοί χριστιανοί που δημιούργησαν την βάπτιση, ήταν βεβαίως πλανεμένοι στο νου και θεωρούσαν ότι κάθε έλληνας ή άλλος εθνικός διακατεχόταν από το πνεύμα των αρχαίων θεών, δηλαδή των δαιμόνων.
 Φυσικά οι χριστιανοί δεν σχολιάζουν το γεγονός ότι εκτός από τον Διόνυσο και την Άρτεμη, υπάρχει ο Απόλλωνας και η Αθηνά, θεοί που συμβολίζουν τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις. Ο Απόλλωνας, στον οποίο γινόταν αναίμακτες θυσίες, συμβόλιζε τον ήλιο του μεσημεριού και η Αθηνά γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία, συμβολίζοντας τις διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου. Ο Απόλλωνας είχε σκοτώσει το δράκο που αρχικά βρισκόταν στους Δελφούς κι έκανε δικό του τον ναό, ώστε έβαλε κάτω από την κυριαρχία του το κορυφαίο των Ελλήνων μαντείο, όπου γινόταν και οι αμφικτιονίες.
 Οι χριστιανοί όμως δεν κάνουν επίκληση σε κανένα θεό της λογικής ή της φιλοσοφίας αλλά στον εθνικό θεό των Ιουδαίων και του ζητούν να βγάλει μέσα από τον Έλληνα άνθρωπο την ελληνική του ψυχή την οποία θεωρούν υποταγμένη στον σατανά.  Αδιαφορούν για το γεγονός ότι και ο θεός των Ιουδαίων ο Κύριος Σαβαώθ (Σαβάζιος) ή Αδονάι, (Αδωνης) έχει ξεκάθαρα Διονυσιακά στοιχεία. Οι πιστοί του μάλιστα τον προσκυνούν το βράδυ, βλέποντας προς την δύση. Οι γνωστικοί χριστιανοί θεωρούν τον θεό των Ιουδαίων ως τον κακό θεό, τον σατανά. Γι' αυτό όμως θα μιλήσουμε σε άλλη δημοσίευση.



 Ο αφορκισμός που διαβάζουν στην βάπτιση είναι ίδιος με τις αρχαίες κατάρες των μάγων, με τις οποίες οι Έλληνες προσπαθούσαν να διώξουν τα κακά πνεύματα των ασθενειών, όπως του πονοκεφάλου παράδειγμα.

Αφορκισμός Α
  «Φοβήσου και βγες και φύγε από αυτό το πλάσμα και μην ξαναγυρίσεις, ουτε να κρυφτείς μέσα του, ούτε να το συναντήσεις αυτό και να ενεργήσεις σε αυτό τη νύκτα, ούτε τη μέρα, ούτε το πρωί, ούτε το μεσημέρι αλλά πήγαινε στον τάρταρο σου, μέχρι την ημέρα της κρίσεως. Φοβήσου τον θεό που κάθεται πάνω στα χερουβίμ και επιβλέπει τις αβύσσους, τον θεό που τρέμουν οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι, οι θρόνοι, κυριότητες, αρχαί, εξουσίαι, δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβίμ, και τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, τον θεό που τρέμει ο ουρανός και η γή, η θάλασσα και τα πάντα που ζουν μέσα στη θάλασσα. Βγες και φυγε από εκείνο τον σφραγισθέντα στρατιώτη του Χριστού.»

Αφορκισός Γ
Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ, ο ιώμενος πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, επίβλεψον επί τον δούλον σου, εκζήτησον, εξερεύνησον και απέλασον απ ΄αυτού παντα τα ενεργήματα του Διαβόλου. .. και καθάρισον το έργο των χειρών σου.
 Αφού λοιπόν βγάλουν τα ρούχα και τα παπούτσια του βρέφους, το στρέφει ο Ιερέας δυτικά και σηκώνοντας τα χέρια λέει τρεις φορές.
Αποτάσση τω Σατανά; Και πάσι τοις έργοις αυτού; Και πάση τη λατρεία; Και πάσι τοις αγγέλοις αυτού; Και πάση τη πομπή αυτού;
Εγκαταλείπεις τον Σατανά; Και όλα του τα έργα; Και ολη την λατρεία του; Και όλους τους αγγέλους του; Και όλη την πομπη του;
 Και απαντάει ο βαπτιζόμενος, στην περίπτωση του βρέφους βέβαια ο νονός του, (ανάδοχος) και λέει.
Αποτάσομαι. Τον εγκαταλείπω.
Απετάξω τω σατανά; Εγκατέλειψες το σατανά;
Απεταξάμην. Τον εγκατέλειψα.
Και όταν ειπωθούν αυτά, λέγει τρεις φορές ο Ιερέας.
Και εμφύσησον, και έμπτυσον αυτώ. Και φύσα του και φτύσε του.
Αφού φτύσουν τρεις φορές τον εγκαταλλειμένο Σατανά,  στρέφουν το βρέφος προς τα ανατολικά κι έχοντας κάτω τα χέρια λέει.
Συντάσση τω Χριστώ; Ερχεσαι με τον Χριστό;
Και απαντάει ο ανάδοχος.
Συντάσσομαι. Ερχομαι με τον Χριστό.
Συνατάξω τω Χριστώ. Ήρθες με τον Χριστό;
Συνεταξάμην. Ήρθα με τον Χριστό.
Και πιστεύεις αυτό; Και τότε λέει το σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω εις ένα Θεόν ....
 Με αυτόν τον τρόπο γίνονται λοιπόν χριστιανοί από Έλληνες, με μία μαγική τελετή που έχει σκοπό να διώξει τα κακά ελληνικά δαιμόνια.

Το νερό είναι εξαγνιστικό στοιχείο. Η βάπτιση έχει σκοπό να καθαρίσει την καρδιά από τα ανθρώπινα πάθη. Μάλιστα κατά παράλογο τρόπο το στοιχείο του νερού είναι αντίθετο της φωτιάς και συμβαδίζει με τη γη και όχι με τον ουρανό όπως κάνει ο αέρας. Η καθαριότητα αυτή της βαπτίσεως γίνεται με την αγάπη της μητέρας, της Αρτεμης, της Σελήνης, της κάτω ενέργειας δηλαδή. Αυτή όμως ακριβώς την ενέργεια αποκαλούν οι χριστιανοί σατανική.  Ποτέ η βάπτιση δεν ήταν μια τελετή εξορκισμού. Οι χριστιανοί έχουν αγνοήσει την σοφία του ουρανού και της γης και ακολουθούν μάταια και ψευδή δόγματα.

 Ετσι τελειώνουν οι αφορκισμοί και γίνεται έπειτα η ακολουθία του βαπτίσματος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και το χρίσμα με το έλαιο που κατασκευάζεται την μεγάλη Τετάρτη στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, όταν γίνεται η ανάμνηση της γυναίκας πόρνης που μύρωσε τον Ιησού. Το βρέφος το παραλαμβάνει ο ιερέας και το βάζει να προσκυνήσει τα είδωλα των χριστιανών, την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού, του Ιωάννη του Προδρόμου και τυχόν άλλου αγίου της εκκλησίας κι έτσι τελειώνει αυτό το μαρτύριο. (Και όχι φυσικά μυστήριο όπως το αποκαλούν οι βάρβαροι, διότι καμία μυστηριακή γνώση δεν προσφέρεται. Γίνεται μια κανονική μαγική τελετή. )

  Όταν ολοι οι θεοί των αρχαίων θρησκειών θεωρούνται δαίμονες, όταν η Αφροδίτη ως Εωσφόρος θεωρείται ο αρχιδιάβολος, ο Πάνας ο διάβολος και ο Διόνυσος ο σατανάς, τότε δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ούτε την μαγεία, ούτε την αρχαία θρησκεία. Οι αρχαίοι είχαν ναούς του Πλούτωνα, του θεού Άδη και μάλιστα ο Σαραπις των Αλεξανδρινών ήταν καθαρά ο Άδης, όπως  φαίνεται από τα σκυλιά και την δίαινα. Οι χριστιανοί όμως ταυτίζουν και τον Αδη με τον διάβολο.

 Ολόκληρη η χριστιανική θεολογία έχει στηριχθεί σε αυτή την παρανόηση. Ο θεός λυπήθηκε τους ανθρώπους και αποφάσισε να τους λυτρώσει από τον διάβολο. Προφανώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και συγχώρεσε το αμάρτημα της Εύα και του Αδάμ. Έστειλε τον μοναδικό του γιό, (μονογενή) για να θυσιαστεί και να αποσπάσει τους ανθρώπους από την εξουσία του διαβόλου. Ο μοναδικό γιος του μοναδικού αληθινού Θεού αποκαλύπτει την μοναδική αληθινή θρησκεία και σώζει τους ανθρώπους από το σατανά και τους κακούς δαίμονες. Οι άλλες θρησκείες δεν είναι θρησκείες που τις αποκάλυψε η παρουσία του ίδιου του θεού και μάλιστα είναι κάτω από την εξουσία του σατανά. Στο  τέλος, την Δευτέρα παρουσία, ο Χριστός θα νικήσει το Σατανά, γιατί ακόμα δεν έχει τελειώσει το ματς. Παίζομαι συνεχώς παρατάσεις.  Σε αυτή τη μάχη, οι στρατιώτες του Χριστού, πολεμούν τον σατανά με τα ίδια του όπλα, με την ίδια την μαγεία δηλαδή. Η μαγεία όμως των χριστιανών είναι λευκή και είναι επικλήσεις στον Ιησού που σκοπό έχουν να διώξουν τα κακά δαιμόνια, διότι μπορεί στο βάφτισμα να έφυγε ο Σατανάς αλλά αυτά τα δαιμόνια έχουν την μανία να επιστρέφουν.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΠΕΛΛΑΝΑ

Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΕ ΣΒΗΝΕΙ,

ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΝΑΟΣ - ΕΠΙΚΟΥΡEΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ - ΑΡΚΑΔΙΑ 1964 (ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ)

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΚΑΙΑΔΑ

ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝ

" ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑ "

Πρώτη σύζυγος του Δία ήταν η Μήτις κατά τον Ησίοδο κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος όπως φαίνεται απο τους γονείς της θεότητα της θάλασσας, θεότητα της σοφίας της φρόνησης αλλά και της πονηριάς η οποία είχε βοηθήσει την Ρέα στην προσπάθεια της να βάλει τον Κρόνο να ξεράσει τα παιδιά του την εποχή που ο Δίας βρισκόταν στην κοιλιά του πατέρα του. Με την Μήτιδα ο Δίας απέκτησε την Αθηνά πολιούχο της πόλης των Αθηνών θεά της σοφίας και του πνεύματος κατά τους αρχαίους Έλληνες χαρακτηριστικά τα οποία είχε κληρονομήσει απο την μητέρα της. Όταν η Μήτις ήταν ακόμα έγκυος στο πρώτο του παιδί Αθηνά ο Δίας πήρε χρησμό οτι μετά την κόρη που περιμένει η γυναίκα του θα γεννήσει γιό ο οποίος θα του αρπάξει την βασιλεία. Τρομοκρατημένος ο Δίας μή τυχόν πάθει τα ίδια με τον πατέρα του Κρόνο κατάπιε την έγκυο Μήτιδα μαζί με την Αθηνά στην κοιλιά της, η Μήτιδα παρέμεινε μόνιμα στην κοιλιά του Δία ενώ η Αθηνά εξήλθε αργότερα απο το κεφάλι του με τσεκουριά του Ηφαίστου.
Η γέννεση της Αθηνάς απο το κεφάλι του Δία
Η Μήτιδα αντιπροσωπεύει την πιό πρωτόγονη ανθρώπινη εποχή οπου ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε περισσότερο την πονηριά για να πετύχει τον σκοπό του παρά το μυαλό, η εκπρόσωπος της σοφίας Αθηνά είχε παραμείνει στην κοιλιά του, σαν θαλάσσια θεότητα φανερώνει οτι ο άνθρωπος ήταν άμεσα εξαρτημένος απο την θάλασσα. Την εποχή της Μήτιδας ο άνθρωπος δέν είχε αρχίσει να καλλιεργεί την γή, δέν ζούσε σε οργανωμένες κοινωνίες με νόμους κάτι που έγινε την εποχή της Θέμιδας, ήταν σαρκοφάγο ζώο και τρεφόταν περισσότερο με το κυνήγι. Η πονηριά της Μήτιδας ήταν ενδεικτικό του τρόπου που προσπαθούσε ο άνθρωπος να παγιδέψει άγρια ζώα για να τα χρησιμοποιήσει σαν τροφή του.






Οι υπόλοιπες σύζυγοι του Δία

Θέμιδα - θεά της δικαιοσύνης
Μετά την κατάποση της Μήτιδας ο Δίας παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Θέμιδα θεά της δικαιοσύνης, εκπροσωπεί τον νόμο, την τάξη, τις αρμονικές κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων ήταν επιπλέον θεά της μαντικής και της γενναιοδωρίας. Η Θέμιδα ήταν μία απο τις Τιτανίδες κόρη του Ουρανού και της Γής, αδελφή του Κρόνου, της Ρέας και των Τιτάνων κάτι που στο γενεαλογικό δέντρο των θεών την καθιστά θεία του Δία, με την Θέμιδα ο Δίας σταθεροποιεί την εξουσία του λαμβάνοντας τον τίτλο του πατέρα θεού και ανθρώπων. Ήταν η επίσημη σύζυγος του Δία έως την εποχή που παντρεύτηκε την Ήρα αλλά και μετά απο αυτό το γεγονός παρέμεινε στον Όλυμπο με τον ρόλο του κήρυκα των θεών αναγγέλλοντας τις αποφάσεις δικαιοσύνης του Διός. Μαζί της ο Δίας απέκτησε τις 3 Ώρες (Ευνομία, Δίκη και Ειρήνη) οι οποίες εκπροσωπούν την καιρική εναλλαγή των εποχών του χρόνου και την ηθική τάξη και τις 3 Μοίρες (Κλωθώ, Λάχεση και Ατροπό) θεές του πεπρωμένου κάθε ανθρώπου. Η Θέμιδα ήταν η πρώτη ιέρεια του μαντείου των Δελφών κληρονομώντας το απο την μητέρα της Γαία, όταν γεννήθηκε ο εγκαταλειμμένος Απόλλωνας του πρόσφερε τροφή και αγάπη αργότερα του έδωσε την διοίκηση του μαντείου. Η Θέμιδα άν και επίσημη γυναίκα του Δία μέχρι την εποχή που παντρεύτηκε την Ήρα δέν ήταν η μοναδική αφού εν τω μεταξύ ο Δίας είχε αποκτήσει παιδιά απο άλλες 4 γυναίκες που μπορεί να θεωρηθούν δευτερεύουσες σύζυγοι ή ερωμένες η Ήρα ήταν η έβδομη σε σειρά.
Η θεά Δήμητρα
Τρίτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Ευρυνόμη θεότητα της θάλασσας κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος η οποία παριστάνεται σαν μισή γυναίκα απο την μέση και πάνω και απο την μέση και κάτω ψάρι. Με την Ευρυνόμη απέκτησε τις τρείς Χάριτες : την Αγλαΐα, την Ευφροσύνη και την Θάλεια μερικές φορές αναφέρονται περισσότερες πέρα των τριών οι Αυξώ, Χάρις, Ηγεμόνη, Φαένα και Πασιθέα.
Τέταρτη σύζυγος του Δία ήταν η αδελφή του Δήμητρα κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή και της  Ήρας θεά της γονιμότητας, της καλλιέργειας και της βλάστησης αντιπροσωπεύει την ίδια την ζωή μέσω της τροφής, την ανθρώπινη επιβίωση. Η Δήμητρα ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη απο όλους γι'αυτό μόνο τα αδέλφια της τόλμησαν να την πλησιάσουν και αυτά ακόμα παροδικά σαν ερωμένοι όχι σαν επίσημοι σύζυγοι. Πρώτος ο Δίας ζευγάρωσε μαζί της μεταμορφωμένος σε ταύρο αλλά αμέσως το μετάνιωσε γι'αυτό έβαλε ένα κριάρι να αφήσει τα γεννητικά του όργανα στην αγκαλιά της Δήμητρας σαν ένδειξη μετάνοιας, σε λίγους μήνες απο την ένωση γεννήθηκε η μονάκριβη κόρη τους Περσεφόνη. Η Περσεφόνη λατρευόταν μαζί με την μητέρα της Δήμητρα στα Ελευσίνια μυστήρια συμβολίζοντας την γονιμότητα της γής πηγή επιβίωσης για τον άνθρωπο.
Μνημοσύνη
Απήχθη απο τον θείο της αδελφό του Δία και της Δήμητρας Άδη στο βασίλειο του στον Κάτω κόσμο που την πήρε σύζυγο τότε η γή μαράθηκε η μητέρα της Δήμητρα παρακάλεσε τον αδελφό της να επιτρέψει στην Περσεφόνη να επιστρέψει, ο Άδης συμφώνησε να επιτρέψει στην Περσεφόνη να βρίσκεται στην γή μόνο 6 μήνες τον χρόνο ενώ τον υπόλοιπο μισό χρόνο να βρίσκεται μαζί του. Απο τότε οι έξι μήνες που βρισκόταν η Περσεφόνη στην γή υπήρχε ευφορία και βλάστηση όπως είναι φανερό συνέβαινε τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες τις εποχές που τα φυτά παρέχουν συνέχεια καρπούς.
Πέμπτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Μνημοσύνη μια Τιτανίδα κόρη του Ουρανού και της Γής αδελφή των γονέων του Κρόνου και Ρέας και της Θέμιδας, μαζί της κοιμήθηκε 9 βράδια αποκτώντας 9 κόρες τις μούσες προστάτιδες των γραμμάτων, των τεχνών, της ποίησης και των επιστημών.
Οι 9 μούσες κατά σειρά ήταν :

    Καλλιόπη  προστάτιδα της επικής ποίησης
    Ευτέρπη προστάτιδα της μουσικής
    Κλειώ προστάτιδα της ιστορίας
    Ερατώ προστάτιδα της λυρικής ποίησης
    Μελπομένη προστάτιδα της τραγωδίας
    Πολύμνια προστάτιδα των ύμνων
    Τερψιχόρη προστάτιδα του χορού
    Θάλεια προστάτιδα της κωμωδίας
    Ουρανία προστάτιδα της αστρονομίας

Οι εννιά μούσες
Έκτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Μαία μία από τις Πλειάδες, η μεγαλύτερη απο τις επτά κόρες του Άτλαντα και της Πλειώνης ή Πληιόνης γεννημένες στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας αναφέρονται  ως θεότητες του βουνού αλλά σχετίζονται και με την Ατλαντίδα. Με την Μαία ο Δίας απέκτησε τον αγγελιοφόρο των θεών Ερμή την εποχή που  ζούσε απομονωμένη σε μια σπηλιά στην Κυλλήνη ενώθηκε μαζί του. Όταν γεννήθηκε ο Ερμής η Μαία τον έβαλε να κοιμηθεί, τότε ο Ερμής βγήκε άθελα της μητέρας του έξω οπου βρήκε μιά χελώνα και με το καβούκι της έφτιαξε μιά λύρα, το ίδιο βράδυ με κόλπο έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα.
Με τις παραπάνω γυναίκες ο Δίας ήρθε σε επαφή πρίν τον γάμο του με την Ήρα άν κρίνουμε απο το γεγονός οτι όλα τα παιδιά του γεννήθηκαν χωρίς προβλήματα κάτι που συνήθιζε να δημιουργεί η Ήρα στα εξώγαμα του Δία απο τις ερωμένες του ολόκληρη την περίοδο του γάμου τους.

Ο συμβολισμός των συζύγων του Δία

Άγαλμα του Δία
Είναι φανερό μετά την πρωτόγονη εποχή της Μήτιδος οπου ο άνθρωπος ζούσε με την πονηριά και τρεφόταν μονάχα με το κυνήγι αγρίων ζώων, η Θέμιδα σαν σύζυγος του Δία έφερε την δικαιοσύνη με τους ανθρώπους να ζούν αρμονικά σε οργανωμένες κοινωνίες με άρχοντες και κανόνες δικαιοσύνης. Ο άνθρωπος άρχισε να παρατηρεί τα καιρικά φαινόμενα όπως φαίνεται απο τις Ώρες κόρες της Θέμιδας, να οργανώνει την ζωή του ανάλογα με τις εποχές του χρόνου και να αποκτά συναίσθηση της μοίρας ή του πεπρωμένου του. Η καθιέρωση της δικαιοσύνης στην ανθρώπινη ζωή του έδωσε να καταλάβει οτι δέν είναι ασύδοτος στην συμπεριφορά του πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια, οι δικές του ελευθερίες τερματίζονται στο σημείο που αρχίζουν να καταπατιούνται οι ελευθερίες του άλλου. Είναι γνωστό όσο μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε οι ιστορικές πηγές οτι σε όλες τις κοινωνίες που γνωρίζουμε υπήρχαν άρχοντες και κανόνες, στις παλιότερες κοινωνίες οι κανόνες ήταν υπο την κρίση των αρχόντων αργότερα η γραπτή νομοθεσία ανάγκασε και τους άρχοντες να υποταχθούν σε αυτούς.
Οι Χάριτες κόρες του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμης είναι θεότητες που σχετίζονται με το ανθρώπινο κάλλος και ομορφιά ιδέες που αναπτύχθηκαν στην ανθρωπότητα όπως φαίνεται αμέσως μετά την εμφάνιση της Θέμιδας δηλαδή της δικαιοσύνης και της τάξης, σάν κόρες μιάς Ωκεανίδας πιθανότατα σχετίζονται με την θάλασσα. Ήταν οι θεότητες την ανθρώπινης ομορφιάς, ο άνθρωπος δέν έβλεπε το αντίθετο φύλλο μόνο σαν μέσο σεξουαλικής ικανοποίησης αλλά άρχισε επιπλέον να θαυμάζει την μορφή του ανάλογα με τα φυσικά προσόντα κάθε ατόμου.
Η θεά Αθηνά
Η καλλιέργεια της γής με την τέταρτη σύζυγο του Δία Δήμητρα όπως φαίνεται ήταν το επόμενο στάδιο της ανθρωπότητας μετά την εμφάνιση της Θέμιδας σαν συζύγου του Δία, μετά την κατανόηση των καιρικών φαινομένων τη συναίσθηση της μοίρας του και τον θαυμασμό του σώματος του άρχισε να καλλιεργεί την γή. Ο Δίας σαν καλόψυχος αδελφός αναγνωρίζοντας οτι δέν ήθελε συνεύρεση μαζί του της ζήτησε συγνώμη και αυτή το δέχτηκε παράλληλα δέχτηκε να φέρει στον κόσμο την κόρη τους Περσεφόνη την θεά των καρπών της γής χωρίς τους οποίους ήταν αδύνατο να ζήσει ο άνθρωπος. Η εμφάνιση της Δήμητρας πιθανώς φανερώνει την εποχή που ο άνθρωπος μετατράπηκε σε φυτοφάγο ζώο, μέχρι τότε όπως φαίνεται φανερά τρεφόταν αποκλειστικά με το κυνήγι διάφορων αγρίων ζώων ανάλογα με τα είδη που είχε περισσότερο διαθέσιμα στην περιοχή που ζούσε. Ξεκίνησε με την καλλιέργεια απλών φυτών και δέντρων απο τα οποία έτρωγε τους καρπούς, τα πότιζε και τα καλλιεργούσε όταν οι κλιματικές συνθήκες το επέτρεπαν αργότερα άρχισε να παρασκευάζει τα πρώτα απλά υλικά όπως ψωμί, αλεύρι και μπίρα. Μετά την συνεύρεση της με τον Δία η Δήμητρα βιάστηκε άγρια απο τον αδελφό τους Ποσειδώνα που είχε μεταμορφωθεί σε μεγαλόσωμο άλογο, η οργή της Δήμητρας για τον Ποσειδώνα ήταν απίστευτη κάτι που της έδωσε επιπλέον το όνομα Ερινύα. Η οργή της Δήμητρας με τον Ποσειδώνα δείχνει τις κακές σχέσεις της γής με την θάλασσα της οποίας οι πλημμύρες είναι συνήθως καταστρεπτικές για τις καλλιέργειες λόγω της ορμητικότητας των νερών αλλά και της ακαταλληλότητας απο το αλάτι.
Με την Μνημοσύνη άρχισαν οι λαοί να γεννούν την μνήμη τους με άλλα λόγια κατέγραφαν γεγονότα του παρελθόντος δημιουργήθηκε η ιστορία, οι άνθρωποι άρχισαν να καταγράφουν τα ιστορικά γεγονός σε πήλινες πλάκες ή σε πηλό ανάλογα με οτι είχαν περισσότερο διαθέσιμο. Την ίδια εποχή όπως φαίνεται απο τις κόρες τις Μνημοσύνης τις Μούσες ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσει την ποίηση, το θέατρο, την ζωγραφική αναπτύχθηκαν με άλλα λόγια οι κάθε μορφής τέχνες και επιστήμες όλα συνδυάστηκαν άμεσα με την καλλιέργεια της μνήμης. Οι επιστήμες, οι τέχνες, όπως και η καταγραφή των ιστορικών γεγονότων ξεκίνησαν συμπερασματικά για τον άνθρωπο την ίδια περίοδο που εκπροσωπείται απο την σύζυγο του Δία Μνημοσύνη αμέσως μετά την εποχή που άρχισε να καλλιεργεί την γή.
Η Μαία μπορεί να αναφέρεται σαν γεννημένη στην Αρκαδία αλλά το όνομα των γονέων της παραπέμπει στον Ατλαντικό Ωκεανό, πιθανώς παραπέμπει στην σχέση των κατοίκων του Ελληνικού χώρου με τους Άτλαντες του Πλάτωνα προτού το νησί τους βυθιστεί στον ωκεανό. Το όνομα του γιού της του αγγελιοφόρου θεού Ερμή παραπέμπει στον Ερμή τον τρισμέγιστο ο οποίος σύμφωνα με τις παραδόσεις έζησε την ίδια εποχή στην Αίγυπτο και κατασκεύασε τις πρώτες πυραμίδες κατά τα Ατλαντικά πρότυπα.

Ο γάμος του Δία με την Ήρα
Η θεά Ήρα
Η Ήρα ήταν τελικά η  επίσημη σύζυγος του Δία στο αρχαιοελληνικό πάνθεον, απο τις 6 προηγούμενες γυναίκες που αναφέραμε μονάχα η Μήτιδα και η Θέμιδα αναφέρονται σαν σύζυγοι όλες οι υπόλοιπες ήταν παροδικές γυναίκες ή ερωμένες. Η Ήρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή του Δία και από τους δύο γονείς, γεννήθηκε στην Σάμο όπου βρίσκεται ο ναός της το Ηραίο στην συνέχεια ακολούθησε την ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα αδέλφια της Δήμητρα, Ποσειδώνα, Άδη και Εστία. Ο Κρόνος κατάπιε τα παιδιά που γέννησε απο την Ρέα μετά απο χρησμό που άκουσε οτι κάποιο απο αυτά θα τον ρίξει και θα καταλάβει τον θρόνο του, η Ρέα με τέχνασμα και με την βοήθεια της Μήτιδος κατόρθωσε να βάλει τον Κρόνο να ξεράσει ζωντανά τα παιδιά τους.
Η Ήρα όπως η αδελφή της Δήμητρα ήταν εγωίστρια και απόμακρη γι'αυτό αρνήθηκε αρχικά όλες τις προτάσεις του αδελφού της Δία όταν την ζήταγε για σύζυγο. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε πληγωμένο κούκο, μια βροχερή χειμωνιάτικη μέρα έπεσε στα πόδια της Ήρας, η θεά λυπήθηκε το ζωντανό και το σήκωσε στα χέρια της τότε ο Δίας πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος ο Δίας εξουδετέρωσε όλες τις αντιδράσεις της Ήρας, απο τότε η Ήρα έγινε μόνιμα η κύρια σύζυγος η μητέρα θεών και ανθρώπων όχι μονάχα στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο αλλά σε όλες τις θρησκείες του κόσμου που επηρεάστηκαν απο την Ελληνική θρησκεία. Η Ήρα σαν κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή δηλαδή του Δία και απο τους δύο γονείς αποδεικνύει οτι στα αρχαία χρόνια κάθε άντρας επέλεγε σύζυγο συνήθως ιδίας κοινωνικής τάξης με τον ίδιο.
Ο θεός του πολέμου Άρης
Απο τον γάμο του Δία με την Ήρα γεννήθηκαν ο Άρης θεός του πολέμου, η Ήβη θεά της νεότητας και η Ειλείθυια θεά του γυναικείου τοκετού ενώ ο Ήφαιστος θεός της φωτιάς κατά τον Όμηρο ήταν γιός του Δία και της Ήρας ενώ κατά τον Ησίοδο η Ήρα τον συνέλαβε με άλλον σύζυγο πρίν γνωρίσει τον Δία. Η μητέρα θεά Ήρα είναι η έκφραση της γονιμότητας, της μητρότητας και της οικογενειακής ζωής, εκπροσωπεί την μητέρα που προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά της με την βοήθεια του συζύγου της μέσα απο τα πλαίσια της οικογένειας, την πιστή σύντροφο του οποιουδήποτε μονογαμικού άντρα. Έδειξε την πρέπουσα μητρική στοργή σε όλα τα παιδιά της εκτός απο τον Ήφαιστο ο οποίος γεννήθηκε πολύ άσχημος και παραμορφωμένος, η Ήρα εξοργισμένη απο το θέαμα το νεογέννητου παιδιού της το πέταξε κάτω απο τον Όλυμπο.  Ο Ήφαιστος βρέθηκε στα βάθη της θάλασσας οπου η Θέτιδα και η Ευρυνόμη τον ανέθρεψαν για 9 χρόνια, όταν μεγάλωσε ο θεός έστησε στα βάθη του Αιγαίου σιδηρουργείο κατασκευάζοντας εκπληκτικά κοσμήματα για να τιμήσει τις δύο θαλάσσιες θεότητες που τον έσωσαν. Η Ήρα απο τα ίδια τα κοσμήματα της Θέτιδας αναγνώρισε τον γιό της που εγκατέλειψε, τον έφερε πίσω στον Όλυμπο οπου το πρόσφερε ένα σιδηρουργείο με 20 φτερά και για σύζυγο την πανέμορφη Αφροδίτη. Η Αφροδίτη θεά της ομορφιάς στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο δέν είναι Ελληνική θεότητα αλλά εισαγόμενη απο την ανατολή, είναι η Ιστάρ των Ανουνάκι και των λαών της μέσης Ανατολής αυτό φαίνεται και απο τους Ελληνικούς μύθους που την φέρουν να γεννήθηκε μόνη της μέσα απο τα κύματα της θάλασσας στα ανοικτά της Κύπρου.
Η θεά Ήβη
Ο θεός Άρης αργότερα αδελφός του Ηφαίστου συνδέθηκε ερωτικά με την Αφροδίτη εξαναγκάζοντας την να απατήσει τον αδελφό του και σύζυγο της, απο την σχέση μεταξύ Άρη και Αφροδίτης γεννήθηκαν ο Έρως, ο Φοίβος και ο Δείμος σημερινοί δορυφόροι του πλανήτη Άρη. Η Ήρα εμφανίζεται να κρατά στα χέρια της ένα σκήπτρο που συμβολίζει την κυριαρχία της στο γυναικείο φύλο ή κρατώντας ένα ρόδι το σύμβολο της γονιμότητας άλλα σύμβολα της Ήρας ήταν ο κούκος και το παγώνι που συμβόλιζε τον ερχομό της άνοιξης. Απο τα ονόματα των θυγατέρων της Ήβης και Ειλυθείας παρατηρούμε οτι η αιώνια νεότητα όπως και ο τοκετός με τους πόνους του είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά για την γυναικεία γονιμότητα η οποία εξασθενεί όταν η γυναίκα φτάσει σε προχωρημένη ηλικία. Η σημαντικότερη γιορτή των αρχαίων Ελλήνων προς τιμή της Ήρας ήταν τα Ηραία που εκτελούντο στο Ηραίο της Σάμου τον τόπο γέννησης της, στο Άργος και την Ολυμπία.








Διαταραγμένες συζυγικές σχέσεις μεταξύ Δία και Ήρας
Λητώ, Απόλλων και Άρτεμη
Η Ήρα σε αντίθεση με την ήπια Θέμιδα ήταν εκδικητική και ζηλιάρα απέναντι στις ερωμένες του Δία, κάθε φορά που ο Δίας γεννούσε εξώγαμα προσπαθούσε να θανατώσει όχι μόνο την ερωμένη αλλά και το παιδί πρίν γεννηθεί προκειμένου να εκδικηθεί τον σύζυγο της για την πράξη του. Ο Δίας με τέχνασμα κατόρθωνε να ξεπεράσει τα εμπόδια που έστηνε η Ήρα στην γέννεση των εξώγαμων παιδιών του τα οποία γινόντουσαν συνήθως θεοί ή ημίθεοι, οι μητέρες τους συνήθως εγκαταλείπονταν απο τον Δία μετά την παροδική σχέση πολλές φορές έβρισκαν ακόμα και τον θάνατο απο την οργή της Ήρας.
Η Λητώ κόρη του Τιτάνα Κοίου με καταγωγή απο την χώρα της Υπερβόρειας έμεινε έγκυος στους δίδυμους θεούς Απόλλωνα και Άρτεμη, η Ήρα την καταδίωξε άγρια στο τέλος την καταράστηκε να μήν μπορεί να γεννήσει πουθενά σε καμιά ξηρά την οποία βλέπει ο ήλιος. Την κατάσταση έσωσε ο Ποσειδώνας μετά απο παράκληση του Δία ο οποίος ακινητοποίησε τον κινούμενο βράχο της Δήλου στο Αιγαίο, όταν μετατράπηκε η Δήλος σε νησί κατάφερε να γεννήσει εκεί η Λητώ τους δύο δίδυμους θεούς τον Απόλλωνα θεό του φωτός και την Άρτεμη θεά του κυνηγιού μέλη του Ελληνικού δωδεκάθεου.
Σεμέλη
Η Σεμέλη ήταν μιά απο τις κόρες του Κάδμου ιδρυτή του βασιλείου των Θηβών και της Αρμονίας κόρης των θεών Αφροδίτη και Άρη, η Σεμέλη ύστερα απο κρυφό έρωτα με τον Δία έμεινε έγκυος στον ημίθεο Διόνυσο. Όταν η Ήρα το έμαθε οργίστηκε και αποφάσισε να την σκοτώσει, μιά μέρα εμφανίστηκε μπροστά της σαν παραμάνα παροτρύνοντας με δόλο την Σεμέλη να ζητήσει απο τον Δία να εμφανιστεί με την θεϊκή του μορφή όπως εμφανίζεται στην Ήρα. Ο Δίας πιστεύοντας οτι αυτή είναι η επιθυμία της εμφανίστηκε απερίσκεπτα εκτυφλωτικός να σπέρνει κεραυνούς με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο της Σεμέλης, ο Δίας πικραμένος κατάλαβε τί είχε συμβεί πήρε τον αγέννητο ακόμα Διόνυσο και τον έραψε στον μηρό του οπου τρεφόταν με το αίμα του.
Η Αλκμήνη ήταν κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα και εγγονή του Περσέα ο Δίας την ερωτεύθηκε εμφανίστηκε στο κρεβάτι της με την μορφή του συζύγου της Αμφιτρύωνα και την άφησε έγκυο στον ημίθεο Ηρακλή. Ο Δίας γλύτωσε την Αλκμήνη απο τον εξοργισμένο Αμφιτρύωνα ο οποίος μόλις επέστρεψε επιχείρησε να την σκοτώσει στην συνέχεια είχε να αντιμετωπίσει την οργή της Ήρας. Η Ειλείθυια κόρη του Δία και της Ήρας θεά του τοκετού πήρε εντολή απο την μητέρα της να μήν επιτρέψει την γέννεση του εξώγαμου παιδιού, η Αλκμήνη μετά απο 7 μέρες φρικτών πόνων κινδύνευσε να πεθάνει χωρίς να γεννηθεί το παιδί. Την κατάσταση έσωσε μιά υπηρέτρια η Γαλινθιάδα που κατάφερε να ξεγελάει την Ειλείθυια λέγοντας της ψέματα οτι το παιδί μόλις είχε γεννηθεί, η Ειλείθυια εξεπλάγη τόσο πολύ που τα μάγια λύθηκαν τότε η Αλκμήνη κατάφερε να γεννήσει.
Διόνυσος
Η Καλλιστώ ήταν μιά πανέμορφη νύμφη κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα η οποία είχε ορκιστεί  παρθένα στην θεά Άρτεμη, ο Δίας την ερωτεύθηκε και την άφησε έγκυο στον Αρκάδα, η Ήρα για να την εκδικηθεί την μεταμόρφωσε σε άρκτο (αρκούδα), ο μικρός Αρκάδας ανατράφηκε απο την Μαία.
Η Ήρα σε αντίθεση με τον ερωτύλο σύζυγο της έμεινε πιστή στον συζυγικό βίο, στην οικογένεια και τα παιδιά της δέν κυνήγησε εραστές αλλά πολιορκήθηκε η ίδια πολλές φορές άθελα της απο άντρες που ζήλεψαν το μεγαλείο και την ομορφιά της. Οι εραστές σχεδόν ποτέ δέν κατόρθωναν να πετύχουν  τον σκοπό τους γνωρίζοντας πολύ σκληρή εκδικητική οργή απο τον Δία ο οποίος μπορεί να πολιορκούσε απο μόνος του ξένες γυναίκες αλλά δέν ανεχόταν με κανέναν τρόπο να πολιορκήσει ξένος άντρας την δική του.
Ο Ιξίονας που πλησίασε με ερωτικές διαθέσεις την Ήρα δέθηκε απο τον Δία σε φλεγόμενη ρόδα που στριφογύριζε ασταμάτητα στον αέρα, ο Ενδυμίωνας γκρεμίστηκε στα Τάρταρα, ενώ ο γίγαντας Πορφυρίωνας εξοντώθηκε από τα βέλη του Ηρακλή με εντολή του Δία.  Απο την οργή του Δία δέν γλύτωσε ούτε η ίδια η Ήρα την οποία έδεσε χειροπόδαρα με χρυσή αλυσίδα μεταξύ ουρανού και γής για να την τιμωρήσει για την ζήλεια της, οι αλυσίδες της Ήρας έσπασαν αργότερα με την βοήθεια του θεού Ήφαιστου.
Το μαρτύριο του Ιξίονα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Σύμφωνα με την «επικρατούσα» στα μέρη μας χριστιανορθοδοξία, η Α΄ Κυριακή της Σαρακοστής, αλλιώς γνωστή ως Α΄ Κυριακή των Νηστειών, αλλιώς γνωστή και ως Κυριακή της Ορθοδοξίας. Κύριο θέμα αυτού του εορτασμού είναι ο αναθεματισμός των Ελλήνων, ή κατ’ άλλους «ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας».
Τη μέρα τούτη κάθε χρόνο εδώ και χίλια διακόσια χρόνια ψέλνονται στους ορθόδοξους ναούς διάφοροι «αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων», μέσα σε επίσημο κλίμα, παρούσης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

Τα αναθέματα καταγράφονται στο «Τριώδιον», το οποίο περιέχεται στο «Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας».

Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΣΤ΄ και τη μητέρα του, Αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία στη Νίκαια της Βιθυνίας, στο Ναό της Αγίας Σοφίας, το 787 κατόπιν αίτησης του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου.

1ος Αναθεματισμός
Ἐπὶ τοῖς φρονοῦσι καὶ λέγουσι κτιστὴν εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνάργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος, ὡς κτιστὴν ἐκ τούτου πάντως καὶ αὐτὴν τὴν θείαν οὐσίαν ἀναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστὴ γὰρ κατὰ τοὺς Ἁγίους ἐνέργεια, κτιστὴν δηλώσει καὶ φύσιν ἄκτιστον δέ, ἄκτιστον χαρακτηρίζει οὐσίαν. Κἀντεῦθεν ἤδη κινδυνεύουσι εἰς αθεΐαν παντελῆ περιπίπτειν, καὶ τὴν ἑλληνικὴν μυθολογίαν καὶ τὴν τῶν κτισμάτων λατρείαν, τῇ καθαρᾷ καὶ ἀμώμω τῶν χριστιανῶν πίστει προστριβομένοις. Μὴ ὁμολογοῦσι δὲ κατὰ τὰς ἁγίας θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τὸ τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβὲς φρόνημα, ἄκτιστον εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνέργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους φρονούν και λένε ότι είναι φτιαχτή κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, και αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι και η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο φτιαχτή· γιατί η δημιουργημένη ενέργεια, σύμφωνα με τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι [εκ των υστέρων] φτιαγμένη- δημιουργημένη και η [θεία] ουσία [της τρισυπόστατης Θεότητας]. Κι από κει και πέρα, πλέον, κινδυνεύουν να πέσουν σε ολοκληρωτική αθεΐα, όσοι ζουν με την καθαρή κι αμόλυντη χριστιανική πίστη, και να δεχθούν την ελληνική μυθολογία και την λατρεία των κτισμάτων–δημιουργημάτων. Σε όσους, άρα, δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, τρεις φορές ανάθεμα.

2ος Αναθεματισμός
Τοῖς τὰ ἑλληνικὰ διεξιοῦσι μαθήματα, καὶ μὴ διὰ παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς δόξαις αὐτῶν ταῖς ματαίαις ἑπομένοις, καὶ ὡς ἀληθέσι πιστεύουσι καὶ οὕτως αὐταῖς ὡς τὸ βέβαιον ἐχούσαις ἐγκειμένοις, ὥστε ἑτέρους ποτὲ μὲν λάθρα, ποτὲ δὲ φανερῶς ἐνάγειν αὐταῖς καὶ διδάσκειν ἀνενδοιάστως ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους ασπάζονται τις διδασκαλίες των Ελληνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις μάταιες θεωρίες τους και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τρεις φορές ανάθεμα.

3ος Αναθεματισμός
Τοῖς μετὰ τῶν ἄλλων μυθικῶν πλασμάτων, ἐφ᾿ ἑαυτῶν καὶ τὴν καθ᾿ ἡμᾶς κλίσιν μεταπλάττουσι, καὶ τὰς πλατωνικὰς ἰδέας ὡς ἀληθεῖς δεχομένοις καὶ ὡς αὐθυπόστατον τὴν ὕλην παρὰ τῶν ἰδίων μορφοῦσθαι λέγουσι, καὶ προφανῶς διαβάλλουσι τὸ αὐτεξούσιον τοῦ Δημιουργοῦ, τοῦ ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγόντος τὰ πάντα, καὶ ὡς ποιητοῦ πᾶσιν ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιτιθέντος ἐξουσιαστικῶς καὶ δεσποτικῶς ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, με δική τους πρωτοβουλία, διαστρεβλώνουν τις δικές μας πεποιθήσεις και δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και λέγουν ότι η ύλη, ούσα αυθύπαρκτη, μορφοποιείται από τις ίδιες ιδέες, και προφανώς αμφισβητούν το αυτεξούσιο του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, τρεις φορές ανάθεμα.

4ος Αναθεματισμός
Τοῖς δεχομένοις καὶ παραδίδουσι τὰ μάταια καὶ ἑλληνικὰ ῥήματα, ὅτι τε προΰπαρξίς ἐστι τῶν ψυχῶν, καὶ οὐκ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ πάντα ἐγένετο, καὶ παρήχθησαν, ὅτι τέλος ἐστὶ τῆς κολάσεως ἡ ἀποκατάστασις αὔθις τῆς κτίσεως, καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, καὶ διὰ τῶν τοιούτων λόγων τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν λυομένην πάντως, καὶ παράγουσαν εἰσάγουσιν, ἣν αἰωνίαν καὶ ἀκατάλυτον αὐτός τε ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν ἐδίδαξε, καὶ παρέδοτο καὶ διὰ πάσης τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς ἡμεῖς παρελάβομεν ὅτι καὶ ἡ κόλασις ἀτελεύτητος καὶ ἡ βασιλεία ἀΐδιος, διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἑαυτούς τε ἀπολλύουσι, καὶ ἑτέροις αἰωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες ελληνικές αντιλήψεις, ότι και οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι τα πάντα δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία, και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταλυθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός ως αιώνια και ακατάλυτη μας δίδαξε, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, και καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη, τρεις φορές ανάθεμα.

5ος Αναθεματισμός
Τοῖς εὐσεβεῖν μὲν ἐπαγγελλομένοις τὰ τῶν Ἑλλήνων δὲ δυσσεβῆ δόγματα τῇ ὀρθοδόξῳ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ περί τε ψυχῶν ἀνθρωπίνων, καὶ οὐρανοῦ καὶ γῆς, καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων ἀναιδῶς ἢ μᾶλλον ἀσεβῶς ἐπεισάγουσιν ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα με αναίδεια ή πολύ περισσότερο με ασέβεια, τρεις φορές ανάθεμα.

6ος Αναθεματισμός
Τοῖς τὴν μωρὰν τῶν ἔξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμοῦσι, καὶ τοῖς καθηγηταῖς αὐτῶν ἑπομένοις, καὶ τάς τε μετεμψυχώσεις τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν, ἢ καὶ ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ταύτας ἀπόλλυσθαι, καὶ εἰς τὸ μηδὲν χωρεῖν δεχομένοις καὶ διὰ τοῦτο ἀνάστασιν, καὶ κρίσιν, καὶ τὴν τελευταίαν τῶν βεβιωμένων ἀνταπόδοσιν ἀθετοῦσιν ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των εκτός [χριστιανισμού] φιλοσόφων και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται τις μετεμψυχώσεις των ανθρώπινων ψυχών, ή ότι αυτές [οι ψυχές] χάνονται ομοίως με των άλογων ζώων και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και για αυτό αθετούν την ανάσταση, την κρίση και την ανταπόδοση σύμφωνα με όσα βίωσαν, τρεις φορές ανάθεμα.

7ος Αναθεματισμός
Τοῖς λέγουσιν ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων σοφοὶ καὶ πρῶτοι τῶν αἱρεσιαρχῶν, οἱ παρὰ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ καθολικῶν συνόδων, καὶ παρὰ πάντων τῶν ἐν Ὀρθοδοξίᾳ λαμψάντων πατέρων ἀναθέματι καθυποβληθέντας, ὡς ἀλλότριοι τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας διὰ τὴν ἐν λόγοις αὐτῶν κίβδηλον καὶ ῥυπαρὰν περιουσίαν κρείττονες εἰσι κατὰ πολύ, καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει, καὶ τῶν εὐσεβῶν μὲν καὶ ὀρθοδόξων ἀνδρῶν, ἄλλως δὲ κατὰ πάθος ἀνθρώπινον ἣ ἀγνόημα πλημμελησάντων ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους λένε ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρωτοστάτες στις αιρέσεις – στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τούς αναθεμάτισαν, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, λόγω του ψεύτικου και βρώμικου περιεχομένου των λόγων τους – είναι πολύ καλύτεροι κι εδώ και στην μέλλουσα κρίση από τους ευσεβείς και ορθόδοξους ανθρώπους που αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, τρεις φορές ανάθεμα.

1

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ !

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ !
Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό…. κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του…Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων.
Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.
Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:
1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.
Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους.
Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!
Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!! (Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010 )