" ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΑΡΕΤΗ, ΑΝΔΡΕΙΑ, ΣΟΦΙΑ "

" Ο ΒΑΠΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ "

Αλληλούια.  Ο νηπιοβαπτισμός είναι από τις πλέον βίαιες τελετές. Το να υπερισχύσεις και να στιγματίσεις τη ζωή ενός βρέφους είναι χαρακτηριστικό καθυστερημένων λαών, όπου η πατριαρχική βία κυβερνά, γυναίκες, παιδιά και πρόβατα.

Αφορκισμός Α
 «Επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, ο παραγενόμενος εις τον κόσμον και κατασκηνώσας εν ανθρώποις».  Σε επιτιμά ο Κύριος, Διάβολε, εσένα που ήρθες στον κόσμο και κατασκήνωσες στους ανθρώπους.
 Ο χριστιανός ιερέας θεωρεί λοιπόν ότι μέσα σε αυτό  το αναμάρτητο βρέφος κατοικεί όχι ο θεός αλλά ο διάβολος. Αυτό συμβαίνει διότι οι αρχαίοι αυτοί χριστιανοί που δημιούργησαν την βάπτιση, ήταν βεβαίως πλανεμένοι στο νου και θεωρούσαν ότι κάθε έλληνας ή άλλος εθνικός διακατεχόταν από το πνεύμα των αρχαίων θεών, δηλαδή των δαιμόνων.
 Φυσικά οι χριστιανοί δεν σχολιάζουν το γεγονός ότι εκτός από τον Διόνυσο και την Άρτεμη, υπάρχει ο Απόλλωνας και η Αθηνά, θεοί που συμβολίζουν τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις. Ο Απόλλωνας, στον οποίο γινόταν αναίμακτες θυσίες, συμβόλιζε τον ήλιο του μεσημεριού και η Αθηνά γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία, συμβολίζοντας τις διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου. Ο Απόλλωνας είχε σκοτώσει το δράκο που αρχικά βρισκόταν στους Δελφούς κι έκανε δικό του τον ναό, ώστε έβαλε κάτω από την κυριαρχία του το κορυφαίο των Ελλήνων μαντείο, όπου γινόταν και οι αμφικτιονίες.
 Οι χριστιανοί όμως δεν κάνουν επίκληση σε κανένα θεό της λογικής ή της φιλοσοφίας αλλά στον εθνικό θεό των Ιουδαίων και του ζητούν να βγάλει μέσα από τον Έλληνα άνθρωπο την ελληνική του ψυχή την οποία θεωρούν υποταγμένη στον σατανά.  Αδιαφορούν για το γεγονός ότι και ο θεός των Ιουδαίων ο Κύριος Σαβαώθ (Σαβάζιος) ή Αδονάι, (Αδωνης) έχει ξεκάθαρα Διονυσιακά στοιχεία. Οι πιστοί του μάλιστα τον προσκυνούν το βράδυ, βλέποντας προς την δύση. Οι γνωστικοί χριστιανοί θεωρούν τον θεό των Ιουδαίων ως τον κακό θεό, τον σατανά. Γι' αυτό όμως θα μιλήσουμε σε άλλη δημοσίευση.



 Ο αφορκισμός που διαβάζουν στην βάπτιση είναι ίδιος με τις αρχαίες κατάρες των μάγων, με τις οποίες οι Έλληνες προσπαθούσαν να διώξουν τα κακά πνεύματα των ασθενειών, όπως του πονοκεφάλου παράδειγμα.

Αφορκισμός Α
  «Φοβήσου και βγες και φύγε από αυτό το πλάσμα και μην ξαναγυρίσεις, ουτε να κρυφτείς μέσα του, ούτε να το συναντήσεις αυτό και να ενεργήσεις σε αυτό τη νύκτα, ούτε τη μέρα, ούτε το πρωί, ούτε το μεσημέρι αλλά πήγαινε στον τάρταρο σου, μέχρι την ημέρα της κρίσεως. Φοβήσου τον θεό που κάθεται πάνω στα χερουβίμ και επιβλέπει τις αβύσσους, τον θεό που τρέμουν οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι, οι θρόνοι, κυριότητες, αρχαί, εξουσίαι, δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβίμ, και τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, τον θεό που τρέμει ο ουρανός και η γή, η θάλασσα και τα πάντα που ζουν μέσα στη θάλασσα. Βγες και φυγε από εκείνο τον σφραγισθέντα στρατιώτη του Χριστού.»

Αφορκισός Γ
Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ, ο ιώμενος πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, επίβλεψον επί τον δούλον σου, εκζήτησον, εξερεύνησον και απέλασον απ ΄αυτού παντα τα ενεργήματα του Διαβόλου. .. και καθάρισον το έργο των χειρών σου.
 Αφού λοιπόν βγάλουν τα ρούχα και τα παπούτσια του βρέφους, το στρέφει ο Ιερέας δυτικά και σηκώνοντας τα χέρια λέει τρεις φορές.
Αποτάσση τω Σατανά; Και πάσι τοις έργοις αυτού; Και πάση τη λατρεία; Και πάσι τοις αγγέλοις αυτού; Και πάση τη πομπή αυτού;
Εγκαταλείπεις τον Σατανά; Και όλα του τα έργα; Και ολη την λατρεία του; Και όλους τους αγγέλους του; Και όλη την πομπη του;
 Και απαντάει ο βαπτιζόμενος, στην περίπτωση του βρέφους βέβαια ο νονός του, (ανάδοχος) και λέει.
Αποτάσομαι. Τον εγκαταλείπω.
Απετάξω τω σατανά; Εγκατέλειψες το σατανά;
Απεταξάμην. Τον εγκατέλειψα.
Και όταν ειπωθούν αυτά, λέγει τρεις φορές ο Ιερέας.
Και εμφύσησον, και έμπτυσον αυτώ. Και φύσα του και φτύσε του.
Αφού φτύσουν τρεις φορές τον εγκαταλλειμένο Σατανά,  στρέφουν το βρέφος προς τα ανατολικά κι έχοντας κάτω τα χέρια λέει.
Συντάσση τω Χριστώ; Ερχεσαι με τον Χριστό;
Και απαντάει ο ανάδοχος.
Συντάσσομαι. Ερχομαι με τον Χριστό.
Συνατάξω τω Χριστώ. Ήρθες με τον Χριστό;
Συνεταξάμην. Ήρθα με τον Χριστό.
Και πιστεύεις αυτό; Και τότε λέει το σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω εις ένα Θεόν ....
 Με αυτόν τον τρόπο γίνονται λοιπόν χριστιανοί από Έλληνες, με μία μαγική τελετή που έχει σκοπό να διώξει τα κακά ελληνικά δαιμόνια.

Το νερό είναι εξαγνιστικό στοιχείο. Η βάπτιση έχει σκοπό να καθαρίσει την καρδιά από τα ανθρώπινα πάθη. Μάλιστα κατά παράλογο τρόπο το στοιχείο του νερού είναι αντίθετο της φωτιάς και συμβαδίζει με τη γη και όχι με τον ουρανό όπως κάνει ο αέρας. Η καθαριότητα αυτή της βαπτίσεως γίνεται με την αγάπη της μητέρας, της Αρτεμης, της Σελήνης, της κάτω ενέργειας δηλαδή. Αυτή όμως ακριβώς την ενέργεια αποκαλούν οι χριστιανοί σατανική.  Ποτέ η βάπτιση δεν ήταν μια τελετή εξορκισμού. Οι χριστιανοί έχουν αγνοήσει την σοφία του ουρανού και της γης και ακολουθούν μάταια και ψευδή δόγματα.

 Ετσι τελειώνουν οι αφορκισμοί και γίνεται έπειτα η ακολουθία του βαπτίσματος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και το χρίσμα με το έλαιο που κατασκευάζεται την μεγάλη Τετάρτη στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, όταν γίνεται η ανάμνηση της γυναίκας πόρνης που μύρωσε τον Ιησού. Το βρέφος το παραλαμβάνει ο ιερέας και το βάζει να προσκυνήσει τα είδωλα των χριστιανών, την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού, του Ιωάννη του Προδρόμου και τυχόν άλλου αγίου της εκκλησίας κι έτσι τελειώνει αυτό το μαρτύριο. (Και όχι φυσικά μυστήριο όπως το αποκαλούν οι βάρβαροι, διότι καμία μυστηριακή γνώση δεν προσφέρεται. Γίνεται μια κανονική μαγική τελετή. )

  Όταν ολοι οι θεοί των αρχαίων θρησκειών θεωρούνται δαίμονες, όταν η Αφροδίτη ως Εωσφόρος θεωρείται ο αρχιδιάβολος, ο Πάνας ο διάβολος και ο Διόνυσος ο σατανάς, τότε δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ούτε την μαγεία, ούτε την αρχαία θρησκεία. Οι αρχαίοι είχαν ναούς του Πλούτωνα, του θεού Άδη και μάλιστα ο Σαραπις των Αλεξανδρινών ήταν καθαρά ο Άδης, όπως  φαίνεται από τα σκυλιά και την δίαινα. Οι χριστιανοί όμως ταυτίζουν και τον Αδη με τον διάβολο.

 Ολόκληρη η χριστιανική θεολογία έχει στηριχθεί σε αυτή την παρανόηση. Ο θεός λυπήθηκε τους ανθρώπους και αποφάσισε να τους λυτρώσει από τον διάβολο. Προφανώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και συγχώρεσε το αμάρτημα της Εύα και του Αδάμ. Έστειλε τον μοναδικό του γιό, (μονογενή) για να θυσιαστεί και να αποσπάσει τους ανθρώπους από την εξουσία του διαβόλου. Ο μοναδικό γιος του μοναδικού αληθινού Θεού αποκαλύπτει την μοναδική αληθινή θρησκεία και σώζει τους ανθρώπους από το σατανά και τους κακούς δαίμονες. Οι άλλες θρησκείες δεν είναι θρησκείες που τις αποκάλυψε η παρουσία του ίδιου του θεού και μάλιστα είναι κάτω από την εξουσία του σατανά. Στο  τέλος, την Δευτέρα παρουσία, ο Χριστός θα νικήσει το Σατανά, γιατί ακόμα δεν έχει τελειώσει το ματς. Παίζομαι συνεχώς παρατάσεις.  Σε αυτή τη μάχη, οι στρατιώτες του Χριστού, πολεμούν τον σατανά με τα ίδια του όπλα, με την ίδια την μαγεία δηλαδή. Η μαγεία όμως των χριστιανών είναι λευκή και είναι επικλήσεις στον Ιησού που σκοπό έχουν να διώξουν τα κακά δαιμόνια, διότι μπορεί στο βάφτισμα να έφυγε ο Σατανάς αλλά αυτά τα δαιμόνια έχουν την μανία να επιστρέφουν.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΠΕΛΛΑΝΑ

Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΔΕ ΣΒΗΝΕΙ,

ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΝΑΟΣ - ΕΠΙΚΟΥΡEΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ - ΑΡΚΑΔΙΑ 1964 (ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ)

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΚΑΙΑΔΑ

ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝ

" ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑ "

Πρώτη σύζυγος του Δία ήταν η Μήτις κατά τον Ησίοδο κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος όπως φαίνεται απο τους γονείς της θεότητα της θάλασσας, θεότητα της σοφίας της φρόνησης αλλά και της πονηριάς η οποία είχε βοηθήσει την Ρέα στην προσπάθεια της να βάλει τον Κρόνο να ξεράσει τα παιδιά του την εποχή που ο Δίας βρισκόταν στην κοιλιά του πατέρα του. Με την Μήτιδα ο Δίας απέκτησε την Αθηνά πολιούχο της πόλης των Αθηνών θεά της σοφίας και του πνεύματος κατά τους αρχαίους Έλληνες χαρακτηριστικά τα οποία είχε κληρονομήσει απο την μητέρα της. Όταν η Μήτις ήταν ακόμα έγκυος στο πρώτο του παιδί Αθηνά ο Δίας πήρε χρησμό οτι μετά την κόρη που περιμένει η γυναίκα του θα γεννήσει γιό ο οποίος θα του αρπάξει την βασιλεία. Τρομοκρατημένος ο Δίας μή τυχόν πάθει τα ίδια με τον πατέρα του Κρόνο κατάπιε την έγκυο Μήτιδα μαζί με την Αθηνά στην κοιλιά της, η Μήτιδα παρέμεινε μόνιμα στην κοιλιά του Δία ενώ η Αθηνά εξήλθε αργότερα απο το κεφάλι του με τσεκουριά του Ηφαίστου.
Η γέννεση της Αθηνάς απο το κεφάλι του Δία
Η Μήτιδα αντιπροσωπεύει την πιό πρωτόγονη ανθρώπινη εποχή οπου ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε περισσότερο την πονηριά για να πετύχει τον σκοπό του παρά το μυαλό, η εκπρόσωπος της σοφίας Αθηνά είχε παραμείνει στην κοιλιά του, σαν θαλάσσια θεότητα φανερώνει οτι ο άνθρωπος ήταν άμεσα εξαρτημένος απο την θάλασσα. Την εποχή της Μήτιδας ο άνθρωπος δέν είχε αρχίσει να καλλιεργεί την γή, δέν ζούσε σε οργανωμένες κοινωνίες με νόμους κάτι που έγινε την εποχή της Θέμιδας, ήταν σαρκοφάγο ζώο και τρεφόταν περισσότερο με το κυνήγι. Η πονηριά της Μήτιδας ήταν ενδεικτικό του τρόπου που προσπαθούσε ο άνθρωπος να παγιδέψει άγρια ζώα για να τα χρησιμοποιήσει σαν τροφή του.






Οι υπόλοιπες σύζυγοι του Δία

Θέμιδα - θεά της δικαιοσύνης
Μετά την κατάποση της Μήτιδας ο Δίας παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Θέμιδα θεά της δικαιοσύνης, εκπροσωπεί τον νόμο, την τάξη, τις αρμονικές κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων ήταν επιπλέον θεά της μαντικής και της γενναιοδωρίας. Η Θέμιδα ήταν μία απο τις Τιτανίδες κόρη του Ουρανού και της Γής, αδελφή του Κρόνου, της Ρέας και των Τιτάνων κάτι που στο γενεαλογικό δέντρο των θεών την καθιστά θεία του Δία, με την Θέμιδα ο Δίας σταθεροποιεί την εξουσία του λαμβάνοντας τον τίτλο του πατέρα θεού και ανθρώπων. Ήταν η επίσημη σύζυγος του Δία έως την εποχή που παντρεύτηκε την Ήρα αλλά και μετά απο αυτό το γεγονός παρέμεινε στον Όλυμπο με τον ρόλο του κήρυκα των θεών αναγγέλλοντας τις αποφάσεις δικαιοσύνης του Διός. Μαζί της ο Δίας απέκτησε τις 3 Ώρες (Ευνομία, Δίκη και Ειρήνη) οι οποίες εκπροσωπούν την καιρική εναλλαγή των εποχών του χρόνου και την ηθική τάξη και τις 3 Μοίρες (Κλωθώ, Λάχεση και Ατροπό) θεές του πεπρωμένου κάθε ανθρώπου. Η Θέμιδα ήταν η πρώτη ιέρεια του μαντείου των Δελφών κληρονομώντας το απο την μητέρα της Γαία, όταν γεννήθηκε ο εγκαταλειμμένος Απόλλωνας του πρόσφερε τροφή και αγάπη αργότερα του έδωσε την διοίκηση του μαντείου. Η Θέμιδα άν και επίσημη γυναίκα του Δία μέχρι την εποχή που παντρεύτηκε την Ήρα δέν ήταν η μοναδική αφού εν τω μεταξύ ο Δίας είχε αποκτήσει παιδιά απο άλλες 4 γυναίκες που μπορεί να θεωρηθούν δευτερεύουσες σύζυγοι ή ερωμένες η Ήρα ήταν η έβδομη σε σειρά.
Η θεά Δήμητρα
Τρίτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Ευρυνόμη θεότητα της θάλασσας κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος η οποία παριστάνεται σαν μισή γυναίκα απο την μέση και πάνω και απο την μέση και κάτω ψάρι. Με την Ευρυνόμη απέκτησε τις τρείς Χάριτες : την Αγλαΐα, την Ευφροσύνη και την Θάλεια μερικές φορές αναφέρονται περισσότερες πέρα των τριών οι Αυξώ, Χάρις, Ηγεμόνη, Φαένα και Πασιθέα.
Τέταρτη σύζυγος του Δία ήταν η αδελφή του Δήμητρα κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή και της  Ήρας θεά της γονιμότητας, της καλλιέργειας και της βλάστησης αντιπροσωπεύει την ίδια την ζωή μέσω της τροφής, την ανθρώπινη επιβίωση. Η Δήμητρα ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη απο όλους γι'αυτό μόνο τα αδέλφια της τόλμησαν να την πλησιάσουν και αυτά ακόμα παροδικά σαν ερωμένοι όχι σαν επίσημοι σύζυγοι. Πρώτος ο Δίας ζευγάρωσε μαζί της μεταμορφωμένος σε ταύρο αλλά αμέσως το μετάνιωσε γι'αυτό έβαλε ένα κριάρι να αφήσει τα γεννητικά του όργανα στην αγκαλιά της Δήμητρας σαν ένδειξη μετάνοιας, σε λίγους μήνες απο την ένωση γεννήθηκε η μονάκριβη κόρη τους Περσεφόνη. Η Περσεφόνη λατρευόταν μαζί με την μητέρα της Δήμητρα στα Ελευσίνια μυστήρια συμβολίζοντας την γονιμότητα της γής πηγή επιβίωσης για τον άνθρωπο.
Μνημοσύνη
Απήχθη απο τον θείο της αδελφό του Δία και της Δήμητρας Άδη στο βασίλειο του στον Κάτω κόσμο που την πήρε σύζυγο τότε η γή μαράθηκε η μητέρα της Δήμητρα παρακάλεσε τον αδελφό της να επιτρέψει στην Περσεφόνη να επιστρέψει, ο Άδης συμφώνησε να επιτρέψει στην Περσεφόνη να βρίσκεται στην γή μόνο 6 μήνες τον χρόνο ενώ τον υπόλοιπο μισό χρόνο να βρίσκεται μαζί του. Απο τότε οι έξι μήνες που βρισκόταν η Περσεφόνη στην γή υπήρχε ευφορία και βλάστηση όπως είναι φανερό συνέβαινε τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες τις εποχές που τα φυτά παρέχουν συνέχεια καρπούς.
Πέμπτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Μνημοσύνη μια Τιτανίδα κόρη του Ουρανού και της Γής αδελφή των γονέων του Κρόνου και Ρέας και της Θέμιδας, μαζί της κοιμήθηκε 9 βράδια αποκτώντας 9 κόρες τις μούσες προστάτιδες των γραμμάτων, των τεχνών, της ποίησης και των επιστημών.
Οι 9 μούσες κατά σειρά ήταν :

    Καλλιόπη  προστάτιδα της επικής ποίησης
    Ευτέρπη προστάτιδα της μουσικής
    Κλειώ προστάτιδα της ιστορίας
    Ερατώ προστάτιδα της λυρικής ποίησης
    Μελπομένη προστάτιδα της τραγωδίας
    Πολύμνια προστάτιδα των ύμνων
    Τερψιχόρη προστάτιδα του χορού
    Θάλεια προστάτιδα της κωμωδίας
    Ουρανία προστάτιδα της αστρονομίας

Οι εννιά μούσες
Έκτη σύζυγος του Δία αναφέρεται η Μαία μία από τις Πλειάδες, η μεγαλύτερη απο τις επτά κόρες του Άτλαντα και της Πλειώνης ή Πληιόνης γεννημένες στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας αναφέρονται  ως θεότητες του βουνού αλλά σχετίζονται και με την Ατλαντίδα. Με την Μαία ο Δίας απέκτησε τον αγγελιοφόρο των θεών Ερμή την εποχή που  ζούσε απομονωμένη σε μια σπηλιά στην Κυλλήνη ενώθηκε μαζί του. Όταν γεννήθηκε ο Ερμής η Μαία τον έβαλε να κοιμηθεί, τότε ο Ερμής βγήκε άθελα της μητέρας του έξω οπου βρήκε μιά χελώνα και με το καβούκι της έφτιαξε μιά λύρα, το ίδιο βράδυ με κόλπο έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα.
Με τις παραπάνω γυναίκες ο Δίας ήρθε σε επαφή πρίν τον γάμο του με την Ήρα άν κρίνουμε απο το γεγονός οτι όλα τα παιδιά του γεννήθηκαν χωρίς προβλήματα κάτι που συνήθιζε να δημιουργεί η Ήρα στα εξώγαμα του Δία απο τις ερωμένες του ολόκληρη την περίοδο του γάμου τους.

Ο συμβολισμός των συζύγων του Δία

Άγαλμα του Δία
Είναι φανερό μετά την πρωτόγονη εποχή της Μήτιδος οπου ο άνθρωπος ζούσε με την πονηριά και τρεφόταν μονάχα με το κυνήγι αγρίων ζώων, η Θέμιδα σαν σύζυγος του Δία έφερε την δικαιοσύνη με τους ανθρώπους να ζούν αρμονικά σε οργανωμένες κοινωνίες με άρχοντες και κανόνες δικαιοσύνης. Ο άνθρωπος άρχισε να παρατηρεί τα καιρικά φαινόμενα όπως φαίνεται απο τις Ώρες κόρες της Θέμιδας, να οργανώνει την ζωή του ανάλογα με τις εποχές του χρόνου και να αποκτά συναίσθηση της μοίρας ή του πεπρωμένου του. Η καθιέρωση της δικαιοσύνης στην ανθρώπινη ζωή του έδωσε να καταλάβει οτι δέν είναι ασύδοτος στην συμπεριφορά του πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια, οι δικές του ελευθερίες τερματίζονται στο σημείο που αρχίζουν να καταπατιούνται οι ελευθερίες του άλλου. Είναι γνωστό όσο μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε οι ιστορικές πηγές οτι σε όλες τις κοινωνίες που γνωρίζουμε υπήρχαν άρχοντες και κανόνες, στις παλιότερες κοινωνίες οι κανόνες ήταν υπο την κρίση των αρχόντων αργότερα η γραπτή νομοθεσία ανάγκασε και τους άρχοντες να υποταχθούν σε αυτούς.
Οι Χάριτες κόρες του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμης είναι θεότητες που σχετίζονται με το ανθρώπινο κάλλος και ομορφιά ιδέες που αναπτύχθηκαν στην ανθρωπότητα όπως φαίνεται αμέσως μετά την εμφάνιση της Θέμιδας δηλαδή της δικαιοσύνης και της τάξης, σάν κόρες μιάς Ωκεανίδας πιθανότατα σχετίζονται με την θάλασσα. Ήταν οι θεότητες την ανθρώπινης ομορφιάς, ο άνθρωπος δέν έβλεπε το αντίθετο φύλλο μόνο σαν μέσο σεξουαλικής ικανοποίησης αλλά άρχισε επιπλέον να θαυμάζει την μορφή του ανάλογα με τα φυσικά προσόντα κάθε ατόμου.
Η θεά Αθηνά
Η καλλιέργεια της γής με την τέταρτη σύζυγο του Δία Δήμητρα όπως φαίνεται ήταν το επόμενο στάδιο της ανθρωπότητας μετά την εμφάνιση της Θέμιδας σαν συζύγου του Δία, μετά την κατανόηση των καιρικών φαινομένων τη συναίσθηση της μοίρας του και τον θαυμασμό του σώματος του άρχισε να καλλιεργεί την γή. Ο Δίας σαν καλόψυχος αδελφός αναγνωρίζοντας οτι δέν ήθελε συνεύρεση μαζί του της ζήτησε συγνώμη και αυτή το δέχτηκε παράλληλα δέχτηκε να φέρει στον κόσμο την κόρη τους Περσεφόνη την θεά των καρπών της γής χωρίς τους οποίους ήταν αδύνατο να ζήσει ο άνθρωπος. Η εμφάνιση της Δήμητρας πιθανώς φανερώνει την εποχή που ο άνθρωπος μετατράπηκε σε φυτοφάγο ζώο, μέχρι τότε όπως φαίνεται φανερά τρεφόταν αποκλειστικά με το κυνήγι διάφορων αγρίων ζώων ανάλογα με τα είδη που είχε περισσότερο διαθέσιμα στην περιοχή που ζούσε. Ξεκίνησε με την καλλιέργεια απλών φυτών και δέντρων απο τα οποία έτρωγε τους καρπούς, τα πότιζε και τα καλλιεργούσε όταν οι κλιματικές συνθήκες το επέτρεπαν αργότερα άρχισε να παρασκευάζει τα πρώτα απλά υλικά όπως ψωμί, αλεύρι και μπίρα. Μετά την συνεύρεση της με τον Δία η Δήμητρα βιάστηκε άγρια απο τον αδελφό τους Ποσειδώνα που είχε μεταμορφωθεί σε μεγαλόσωμο άλογο, η οργή της Δήμητρας για τον Ποσειδώνα ήταν απίστευτη κάτι που της έδωσε επιπλέον το όνομα Ερινύα. Η οργή της Δήμητρας με τον Ποσειδώνα δείχνει τις κακές σχέσεις της γής με την θάλασσα της οποίας οι πλημμύρες είναι συνήθως καταστρεπτικές για τις καλλιέργειες λόγω της ορμητικότητας των νερών αλλά και της ακαταλληλότητας απο το αλάτι.
Με την Μνημοσύνη άρχισαν οι λαοί να γεννούν την μνήμη τους με άλλα λόγια κατέγραφαν γεγονότα του παρελθόντος δημιουργήθηκε η ιστορία, οι άνθρωποι άρχισαν να καταγράφουν τα ιστορικά γεγονός σε πήλινες πλάκες ή σε πηλό ανάλογα με οτι είχαν περισσότερο διαθέσιμο. Την ίδια εποχή όπως φαίνεται απο τις κόρες τις Μνημοσύνης τις Μούσες ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσει την ποίηση, το θέατρο, την ζωγραφική αναπτύχθηκαν με άλλα λόγια οι κάθε μορφής τέχνες και επιστήμες όλα συνδυάστηκαν άμεσα με την καλλιέργεια της μνήμης. Οι επιστήμες, οι τέχνες, όπως και η καταγραφή των ιστορικών γεγονότων ξεκίνησαν συμπερασματικά για τον άνθρωπο την ίδια περίοδο που εκπροσωπείται απο την σύζυγο του Δία Μνημοσύνη αμέσως μετά την εποχή που άρχισε να καλλιεργεί την γή.
Η Μαία μπορεί να αναφέρεται σαν γεννημένη στην Αρκαδία αλλά το όνομα των γονέων της παραπέμπει στον Ατλαντικό Ωκεανό, πιθανώς παραπέμπει στην σχέση των κατοίκων του Ελληνικού χώρου με τους Άτλαντες του Πλάτωνα προτού το νησί τους βυθιστεί στον ωκεανό. Το όνομα του γιού της του αγγελιοφόρου θεού Ερμή παραπέμπει στον Ερμή τον τρισμέγιστο ο οποίος σύμφωνα με τις παραδόσεις έζησε την ίδια εποχή στην Αίγυπτο και κατασκεύασε τις πρώτες πυραμίδες κατά τα Ατλαντικά πρότυπα.

Ο γάμος του Δία με την Ήρα
Η θεά Ήρα
Η Ήρα ήταν τελικά η  επίσημη σύζυγος του Δία στο αρχαιοελληνικό πάνθεον, απο τις 6 προηγούμενες γυναίκες που αναφέραμε μονάχα η Μήτιδα και η Θέμιδα αναφέρονται σαν σύζυγοι όλες οι υπόλοιπες ήταν παροδικές γυναίκες ή ερωμένες. Η Ήρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή του Δία και από τους δύο γονείς, γεννήθηκε στην Σάμο όπου βρίσκεται ο ναός της το Ηραίο στην συνέχεια ακολούθησε την ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα αδέλφια της Δήμητρα, Ποσειδώνα, Άδη και Εστία. Ο Κρόνος κατάπιε τα παιδιά που γέννησε απο την Ρέα μετά απο χρησμό που άκουσε οτι κάποιο απο αυτά θα τον ρίξει και θα καταλάβει τον θρόνο του, η Ρέα με τέχνασμα και με την βοήθεια της Μήτιδος κατόρθωσε να βάλει τον Κρόνο να ξεράσει ζωντανά τα παιδιά τους.
Η Ήρα όπως η αδελφή της Δήμητρα ήταν εγωίστρια και απόμακρη γι'αυτό αρνήθηκε αρχικά όλες τις προτάσεις του αδελφού της Δία όταν την ζήταγε για σύζυγο. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε πληγωμένο κούκο, μια βροχερή χειμωνιάτικη μέρα έπεσε στα πόδια της Ήρας, η θεά λυπήθηκε το ζωντανό και το σήκωσε στα χέρια της τότε ο Δίας πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος ο Δίας εξουδετέρωσε όλες τις αντιδράσεις της Ήρας, απο τότε η Ήρα έγινε μόνιμα η κύρια σύζυγος η μητέρα θεών και ανθρώπων όχι μονάχα στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο αλλά σε όλες τις θρησκείες του κόσμου που επηρεάστηκαν απο την Ελληνική θρησκεία. Η Ήρα σαν κόρη του Κρόνου και της Ρέας αδελφή δηλαδή του Δία και απο τους δύο γονείς αποδεικνύει οτι στα αρχαία χρόνια κάθε άντρας επέλεγε σύζυγο συνήθως ιδίας κοινωνικής τάξης με τον ίδιο.
Ο θεός του πολέμου Άρης
Απο τον γάμο του Δία με την Ήρα γεννήθηκαν ο Άρης θεός του πολέμου, η Ήβη θεά της νεότητας και η Ειλείθυια θεά του γυναικείου τοκετού ενώ ο Ήφαιστος θεός της φωτιάς κατά τον Όμηρο ήταν γιός του Δία και της Ήρας ενώ κατά τον Ησίοδο η Ήρα τον συνέλαβε με άλλον σύζυγο πρίν γνωρίσει τον Δία. Η μητέρα θεά Ήρα είναι η έκφραση της γονιμότητας, της μητρότητας και της οικογενειακής ζωής, εκπροσωπεί την μητέρα που προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά της με την βοήθεια του συζύγου της μέσα απο τα πλαίσια της οικογένειας, την πιστή σύντροφο του οποιουδήποτε μονογαμικού άντρα. Έδειξε την πρέπουσα μητρική στοργή σε όλα τα παιδιά της εκτός απο τον Ήφαιστο ο οποίος γεννήθηκε πολύ άσχημος και παραμορφωμένος, η Ήρα εξοργισμένη απο το θέαμα το νεογέννητου παιδιού της το πέταξε κάτω απο τον Όλυμπο.  Ο Ήφαιστος βρέθηκε στα βάθη της θάλασσας οπου η Θέτιδα και η Ευρυνόμη τον ανέθρεψαν για 9 χρόνια, όταν μεγάλωσε ο θεός έστησε στα βάθη του Αιγαίου σιδηρουργείο κατασκευάζοντας εκπληκτικά κοσμήματα για να τιμήσει τις δύο θαλάσσιες θεότητες που τον έσωσαν. Η Ήρα απο τα ίδια τα κοσμήματα της Θέτιδας αναγνώρισε τον γιό της που εγκατέλειψε, τον έφερε πίσω στον Όλυμπο οπου το πρόσφερε ένα σιδηρουργείο με 20 φτερά και για σύζυγο την πανέμορφη Αφροδίτη. Η Αφροδίτη θεά της ομορφιάς στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο δέν είναι Ελληνική θεότητα αλλά εισαγόμενη απο την ανατολή, είναι η Ιστάρ των Ανουνάκι και των λαών της μέσης Ανατολής αυτό φαίνεται και απο τους Ελληνικούς μύθους που την φέρουν να γεννήθηκε μόνη της μέσα απο τα κύματα της θάλασσας στα ανοικτά της Κύπρου.
Η θεά Ήβη
Ο θεός Άρης αργότερα αδελφός του Ηφαίστου συνδέθηκε ερωτικά με την Αφροδίτη εξαναγκάζοντας την να απατήσει τον αδελφό του και σύζυγο της, απο την σχέση μεταξύ Άρη και Αφροδίτης γεννήθηκαν ο Έρως, ο Φοίβος και ο Δείμος σημερινοί δορυφόροι του πλανήτη Άρη. Η Ήρα εμφανίζεται να κρατά στα χέρια της ένα σκήπτρο που συμβολίζει την κυριαρχία της στο γυναικείο φύλο ή κρατώντας ένα ρόδι το σύμβολο της γονιμότητας άλλα σύμβολα της Ήρας ήταν ο κούκος και το παγώνι που συμβόλιζε τον ερχομό της άνοιξης. Απο τα ονόματα των θυγατέρων της Ήβης και Ειλυθείας παρατηρούμε οτι η αιώνια νεότητα όπως και ο τοκετός με τους πόνους του είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά για την γυναικεία γονιμότητα η οποία εξασθενεί όταν η γυναίκα φτάσει σε προχωρημένη ηλικία. Η σημαντικότερη γιορτή των αρχαίων Ελλήνων προς τιμή της Ήρας ήταν τα Ηραία που εκτελούντο στο Ηραίο της Σάμου τον τόπο γέννησης της, στο Άργος και την Ολυμπία.








Διαταραγμένες συζυγικές σχέσεις μεταξύ Δία και Ήρας
Λητώ, Απόλλων και Άρτεμη
Η Ήρα σε αντίθεση με την ήπια Θέμιδα ήταν εκδικητική και ζηλιάρα απέναντι στις ερωμένες του Δία, κάθε φορά που ο Δίας γεννούσε εξώγαμα προσπαθούσε να θανατώσει όχι μόνο την ερωμένη αλλά και το παιδί πρίν γεννηθεί προκειμένου να εκδικηθεί τον σύζυγο της για την πράξη του. Ο Δίας με τέχνασμα κατόρθωνε να ξεπεράσει τα εμπόδια που έστηνε η Ήρα στην γέννεση των εξώγαμων παιδιών του τα οποία γινόντουσαν συνήθως θεοί ή ημίθεοι, οι μητέρες τους συνήθως εγκαταλείπονταν απο τον Δία μετά την παροδική σχέση πολλές φορές έβρισκαν ακόμα και τον θάνατο απο την οργή της Ήρας.
Η Λητώ κόρη του Τιτάνα Κοίου με καταγωγή απο την χώρα της Υπερβόρειας έμεινε έγκυος στους δίδυμους θεούς Απόλλωνα και Άρτεμη, η Ήρα την καταδίωξε άγρια στο τέλος την καταράστηκε να μήν μπορεί να γεννήσει πουθενά σε καμιά ξηρά την οποία βλέπει ο ήλιος. Την κατάσταση έσωσε ο Ποσειδώνας μετά απο παράκληση του Δία ο οποίος ακινητοποίησε τον κινούμενο βράχο της Δήλου στο Αιγαίο, όταν μετατράπηκε η Δήλος σε νησί κατάφερε να γεννήσει εκεί η Λητώ τους δύο δίδυμους θεούς τον Απόλλωνα θεό του φωτός και την Άρτεμη θεά του κυνηγιού μέλη του Ελληνικού δωδεκάθεου.
Σεμέλη
Η Σεμέλη ήταν μιά απο τις κόρες του Κάδμου ιδρυτή του βασιλείου των Θηβών και της Αρμονίας κόρης των θεών Αφροδίτη και Άρη, η Σεμέλη ύστερα απο κρυφό έρωτα με τον Δία έμεινε έγκυος στον ημίθεο Διόνυσο. Όταν η Ήρα το έμαθε οργίστηκε και αποφάσισε να την σκοτώσει, μιά μέρα εμφανίστηκε μπροστά της σαν παραμάνα παροτρύνοντας με δόλο την Σεμέλη να ζητήσει απο τον Δία να εμφανιστεί με την θεϊκή του μορφή όπως εμφανίζεται στην Ήρα. Ο Δίας πιστεύοντας οτι αυτή είναι η επιθυμία της εμφανίστηκε απερίσκεπτα εκτυφλωτικός να σπέρνει κεραυνούς με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατο της Σεμέλης, ο Δίας πικραμένος κατάλαβε τί είχε συμβεί πήρε τον αγέννητο ακόμα Διόνυσο και τον έραψε στον μηρό του οπου τρεφόταν με το αίμα του.
Η Αλκμήνη ήταν κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα και εγγονή του Περσέα ο Δίας την ερωτεύθηκε εμφανίστηκε στο κρεβάτι της με την μορφή του συζύγου της Αμφιτρύωνα και την άφησε έγκυο στον ημίθεο Ηρακλή. Ο Δίας γλύτωσε την Αλκμήνη απο τον εξοργισμένο Αμφιτρύωνα ο οποίος μόλις επέστρεψε επιχείρησε να την σκοτώσει στην συνέχεια είχε να αντιμετωπίσει την οργή της Ήρας. Η Ειλείθυια κόρη του Δία και της Ήρας θεά του τοκετού πήρε εντολή απο την μητέρα της να μήν επιτρέψει την γέννεση του εξώγαμου παιδιού, η Αλκμήνη μετά απο 7 μέρες φρικτών πόνων κινδύνευσε να πεθάνει χωρίς να γεννηθεί το παιδί. Την κατάσταση έσωσε μιά υπηρέτρια η Γαλινθιάδα που κατάφερε να ξεγελάει την Ειλείθυια λέγοντας της ψέματα οτι το παιδί μόλις είχε γεννηθεί, η Ειλείθυια εξεπλάγη τόσο πολύ που τα μάγια λύθηκαν τότε η Αλκμήνη κατάφερε να γεννήσει.
Διόνυσος
Η Καλλιστώ ήταν μιά πανέμορφη νύμφη κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα η οποία είχε ορκιστεί  παρθένα στην θεά Άρτεμη, ο Δίας την ερωτεύθηκε και την άφησε έγκυο στον Αρκάδα, η Ήρα για να την εκδικηθεί την μεταμόρφωσε σε άρκτο (αρκούδα), ο μικρός Αρκάδας ανατράφηκε απο την Μαία.
Η Ήρα σε αντίθεση με τον ερωτύλο σύζυγο της έμεινε πιστή στον συζυγικό βίο, στην οικογένεια και τα παιδιά της δέν κυνήγησε εραστές αλλά πολιορκήθηκε η ίδια πολλές φορές άθελα της απο άντρες που ζήλεψαν το μεγαλείο και την ομορφιά της. Οι εραστές σχεδόν ποτέ δέν κατόρθωναν να πετύχουν  τον σκοπό τους γνωρίζοντας πολύ σκληρή εκδικητική οργή απο τον Δία ο οποίος μπορεί να πολιορκούσε απο μόνος του ξένες γυναίκες αλλά δέν ανεχόταν με κανέναν τρόπο να πολιορκήσει ξένος άντρας την δική του.
Ο Ιξίονας που πλησίασε με ερωτικές διαθέσεις την Ήρα δέθηκε απο τον Δία σε φλεγόμενη ρόδα που στριφογύριζε ασταμάτητα στον αέρα, ο Ενδυμίωνας γκρεμίστηκε στα Τάρταρα, ενώ ο γίγαντας Πορφυρίωνας εξοντώθηκε από τα βέλη του Ηρακλή με εντολή του Δία.  Απο την οργή του Δία δέν γλύτωσε ούτε η ίδια η Ήρα την οποία έδεσε χειροπόδαρα με χρυσή αλυσίδα μεταξύ ουρανού και γής για να την τιμωρήσει για την ζήλεια της, οι αλυσίδες της Ήρας έσπασαν αργότερα με την βοήθεια του θεού Ήφαιστου.
Το μαρτύριο του Ιξίονα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Σύμφωνα με την «επικρατούσα» στα μέρη μας χριστιανορθοδοξία, η Α΄ Κυριακή της Σαρακοστής, αλλιώς γνωστή ως Α΄ Κυριακή των Νηστειών, αλλιώς γνωστή και ως Κυριακή της Ορθοδοξίας. Κύριο θέμα αυτού του εορτασμού είναι ο αναθεματισμός των Ελλήνων, ή κατ’ άλλους «ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας».
Τη μέρα τούτη κάθε χρόνο εδώ και χίλια διακόσια χρόνια ψέλνονται στους ορθόδοξους ναούς διάφοροι «αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων», μέσα σε επίσημο κλίμα, παρούσης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

Τα αναθέματα καταγράφονται στο «Τριώδιον», το οποίο περιέχεται στο «Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας».

Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΣΤ΄ και τη μητέρα του, Αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία στη Νίκαια της Βιθυνίας, στο Ναό της Αγίας Σοφίας, το 787 κατόπιν αίτησης του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου.

1ος Αναθεματισμός
Ἐπὶ τοῖς φρονοῦσι καὶ λέγουσι κτιστὴν εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνάργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος, ὡς κτιστὴν ἐκ τούτου πάντως καὶ αὐτὴν τὴν θείαν οὐσίαν ἀναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστὴ γὰρ κατὰ τοὺς Ἁγίους ἐνέργεια, κτιστὴν δηλώσει καὶ φύσιν ἄκτιστον δέ, ἄκτιστον χαρακτηρίζει οὐσίαν. Κἀντεῦθεν ἤδη κινδυνεύουσι εἰς αθεΐαν παντελῆ περιπίπτειν, καὶ τὴν ἑλληνικὴν μυθολογίαν καὶ τὴν τῶν κτισμάτων λατρείαν, τῇ καθαρᾷ καὶ ἀμώμω τῶν χριστιανῶν πίστει προστριβομένοις. Μὴ ὁμολογοῦσι δὲ κατὰ τὰς ἁγίας θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τὸ τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβὲς φρόνημα, ἄκτιστον εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνέργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους φρονούν και λένε ότι είναι φτιαχτή κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, και αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι και η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο φτιαχτή· γιατί η δημιουργημένη ενέργεια, σύμφωνα με τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι [εκ των υστέρων] φτιαγμένη- δημιουργημένη και η [θεία] ουσία [της τρισυπόστατης Θεότητας]. Κι από κει και πέρα, πλέον, κινδυνεύουν να πέσουν σε ολοκληρωτική αθεΐα, όσοι ζουν με την καθαρή κι αμόλυντη χριστιανική πίστη, και να δεχθούν την ελληνική μυθολογία και την λατρεία των κτισμάτων–δημιουργημάτων. Σε όσους, άρα, δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, τρεις φορές ανάθεμα.

2ος Αναθεματισμός
Τοῖς τὰ ἑλληνικὰ διεξιοῦσι μαθήματα, καὶ μὴ διὰ παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς δόξαις αὐτῶν ταῖς ματαίαις ἑπομένοις, καὶ ὡς ἀληθέσι πιστεύουσι καὶ οὕτως αὐταῖς ὡς τὸ βέβαιον ἐχούσαις ἐγκειμένοις, ὥστε ἑτέρους ποτὲ μὲν λάθρα, ποτὲ δὲ φανερῶς ἐνάγειν αὐταῖς καὶ διδάσκειν ἀνενδοιάστως ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους ασπάζονται τις διδασκαλίες των Ελληνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις μάταιες θεωρίες τους και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τρεις φορές ανάθεμα.

3ος Αναθεματισμός
Τοῖς μετὰ τῶν ἄλλων μυθικῶν πλασμάτων, ἐφ᾿ ἑαυτῶν καὶ τὴν καθ᾿ ἡμᾶς κλίσιν μεταπλάττουσι, καὶ τὰς πλατωνικὰς ἰδέας ὡς ἀληθεῖς δεχομένοις καὶ ὡς αὐθυπόστατον τὴν ὕλην παρὰ τῶν ἰδίων μορφοῦσθαι λέγουσι, καὶ προφανῶς διαβάλλουσι τὸ αὐτεξούσιον τοῦ Δημιουργοῦ, τοῦ ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγόντος τὰ πάντα, καὶ ὡς ποιητοῦ πᾶσιν ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιτιθέντος ἐξουσιαστικῶς καὶ δεσποτικῶς ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, με δική τους πρωτοβουλία, διαστρεβλώνουν τις δικές μας πεποιθήσεις και δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και λέγουν ότι η ύλη, ούσα αυθύπαρκτη, μορφοποιείται από τις ίδιες ιδέες, και προφανώς αμφισβητούν το αυτεξούσιο του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, τρεις φορές ανάθεμα.

4ος Αναθεματισμός
Τοῖς δεχομένοις καὶ παραδίδουσι τὰ μάταια καὶ ἑλληνικὰ ῥήματα, ὅτι τε προΰπαρξίς ἐστι τῶν ψυχῶν, καὶ οὐκ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ πάντα ἐγένετο, καὶ παρήχθησαν, ὅτι τέλος ἐστὶ τῆς κολάσεως ἡ ἀποκατάστασις αὔθις τῆς κτίσεως, καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, καὶ διὰ τῶν τοιούτων λόγων τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν λυομένην πάντως, καὶ παράγουσαν εἰσάγουσιν, ἣν αἰωνίαν καὶ ἀκατάλυτον αὐτός τε ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν ἐδίδαξε, καὶ παρέδοτο καὶ διὰ πάσης τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς ἡμεῖς παρελάβομεν ὅτι καὶ ἡ κόλασις ἀτελεύτητος καὶ ἡ βασιλεία ἀΐδιος, διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἑαυτούς τε ἀπολλύουσι, καὶ ἑτέροις αἰωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες ελληνικές αντιλήψεις, ότι και οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι τα πάντα δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία, και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταλυθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός ως αιώνια και ακατάλυτη μας δίδαξε, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, και καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη, τρεις φορές ανάθεμα.

5ος Αναθεματισμός
Τοῖς εὐσεβεῖν μὲν ἐπαγγελλομένοις τὰ τῶν Ἑλλήνων δὲ δυσσεβῆ δόγματα τῇ ὀρθοδόξῳ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ περί τε ψυχῶν ἀνθρωπίνων, καὶ οὐρανοῦ καὶ γῆς, καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων ἀναιδῶς ἢ μᾶλλον ἀσεβῶς ἐπεισάγουσιν ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα με αναίδεια ή πολύ περισσότερο με ασέβεια, τρεις φορές ανάθεμα.

6ος Αναθεματισμός
Τοῖς τὴν μωρὰν τῶν ἔξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμοῦσι, καὶ τοῖς καθηγηταῖς αὐτῶν ἑπομένοις, καὶ τάς τε μετεμψυχώσεις τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν, ἢ καὶ ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ταύτας ἀπόλλυσθαι, καὶ εἰς τὸ μηδὲν χωρεῖν δεχομένοις καὶ διὰ τοῦτο ἀνάστασιν, καὶ κρίσιν, καὶ τὴν τελευταίαν τῶν βεβιωμένων ἀνταπόδοσιν ἀθετοῦσιν ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των εκτός [χριστιανισμού] φιλοσόφων και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται τις μετεμψυχώσεις των ανθρώπινων ψυχών, ή ότι αυτές [οι ψυχές] χάνονται ομοίως με των άλογων ζώων και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και για αυτό αθετούν την ανάσταση, την κρίση και την ανταπόδοση σύμφωνα με όσα βίωσαν, τρεις φορές ανάθεμα.

7ος Αναθεματισμός
Τοῖς λέγουσιν ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων σοφοὶ καὶ πρῶτοι τῶν αἱρεσιαρχῶν, οἱ παρὰ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ καθολικῶν συνόδων, καὶ παρὰ πάντων τῶν ἐν Ὀρθοδοξίᾳ λαμψάντων πατέρων ἀναθέματι καθυποβληθέντας, ὡς ἀλλότριοι τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας διὰ τὴν ἐν λόγοις αὐτῶν κίβδηλον καὶ ῥυπαρὰν περιουσίαν κρείττονες εἰσι κατὰ πολύ, καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει, καὶ τῶν εὐσεβῶν μὲν καὶ ὀρθοδόξων ἀνδρῶν, ἄλλως δὲ κατὰ πάθος ἀνθρώπινον ἣ ἀγνόημα πλημμελησάντων ἀνάθεμα τρίς.

Σε όσους λένε ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρωτοστάτες στις αιρέσεις – στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τούς αναθεμάτισαν, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, λόγω του ψεύτικου και βρώμικου περιεχομένου των λόγων τους – είναι πολύ καλύτεροι κι εδώ και στην μέλλουσα κρίση από τους ευσεβείς και ορθόδοξους ανθρώπους που αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, τρεις φορές ανάθεμα.

1

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ !

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ !
Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό…. κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του…Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων.
Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.
Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:
1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.
Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους.
Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!
Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!! (Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010 )

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ
Είμαι από τη φύση και την παιδεία μου ελεύθερος. Δεν θέλω να είμαι δούλος κανενός. Ούτε του Θεού. Δεν είναι Θεός όποιος με θέλει δούλο του.

Σημαίνει ότι αγαπώ αυτό τον τόπο.
Σημαίνει ότι υπερασπίζομαι αυτόν τον τόπο.
Σημαίνει ότι μελετώ με πάθος τα αρχαία συγγράμματα, τους καρπούς της νόησης των προγόνων μου.
Σημαίνει ότι τιμώ τους Θεούς των προγόνων μου, τουλάχιστον ως ιδανικά πρότυπα ελεύθερων, ωραίων, ερωτικών και δημιουργικών Ανθρώπων.
Σημαίνει ότι σέβομαι απεριόριστα τη Μητέρα Φύση, τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και τη φύση του σώματός μου.
Σημαίνει ότι αγαπώ την καλλιέργεια του σώματος και του πνεύματος.
Σημαίνει ότι επιθυμώ να ζω για πάντα ελεύθερος.
Σημαίνει ότι αγαπώ, σέβομαι και υπερασπίζομαι τη ζωή.
Σημαίνει ότι αγαπώ χωρίς διακρίσεις όλους τους άλλους λαούς τους κόσμου και – εάν το επιθυμούν – τους διαφωτίζω με τις γνώσεις μου, και – εάν διαθέτουν αξιόλογα πράγματα – τα υιοθετώ.
Σημαίνει ότι αναγνωρίζω τον Έρωτα ως υπέρτατο δημιουργικό Θεό και συμπεριφέρομαι ερωτικά προς τους πάντες και τα πάντα.
Σημαίνει ότι χρησιμοποιώ τη Λογική ως εργαλείο επεξεργασίας κάθε γνώσης και κάθε πληροφορίας με πλήρη ωστόσο συνείδηση της σχετικότητας της.
Σημαίνει ότι επιδιώκω δια της Φιλοσοφίας τη γνώση του Σύμπαντος Κόσμου, τη γνώση του Εαυτού μου, τη γνώση της κοινωνίας και υιοθετώ αρχές που ταιριάζουν στη Φύση μου και εξυπηρετούν τη συνέχιση της Ζωής.
Σημαίνει ότι ασχολούμαι περισσότερο με τις κοινές παρά με τις ιδιωτικές υποθέσεις.
Σημαίνει ότι θεωρώ τη Δημοκρατία ως το ιδανικότερο σύστημα συμβίωσης πολιτισμένων ελεύθερων ανθρώπων.
Σημαίνει ότι αγαπώ τις καλές τέχνες και προσπαθώ να είμαι καλλιτέχνης στον καθημερινό μου βίο. Διότι η τέχνη κρύβει τα κλειδιά της Επικοινωνίας με τον κόσμο πέρα από τα όρια της Λογικής.
Οφείλω να μοιάσω στους προγόνους μου.
Οφείλω να γίνω ήρωας και ημίθεος όπως εκείνοι.
Οφείλω να γίνω μέγας εραστής της πατρίδας μου.
Οφείλω να τιμώ τον Έρωτα.
Οφείλω να θεωρώ κάθε αντιληπτή εκδήλωση της Μητέρας Φύσης ως Θεό και Θεά.
Οφείλω να τιμώ τους Αθάνατους Έλληνες Θεούς.
Οφείλω να ασχολούμαι διαρκώς με τα κοινά.
Οφείλω να διδαχθώ από τον πλούτο της ελληνικής φιλοσοφίας και να επιλέξω ποια από τις πολυποίκιλες εκφράσεις της με ικανοποιεί περισσότερο, ποιες από αυτές μπορώ να συνδυάσω καλύτερα και πως μπορώ να διαμορφώσω και να εισηγηθώ τη νέα δική μου φιλοσοφία και να την εφαρμόσω στην πράξη.
Οφείλω να γίνω μέγας εξερευνητής του σύμπαντος κόσμου.
Οφείλω να υιοθετήσω κάθε αξία των προγόνων μου αλλά και να διδαχθώ από τα σφάλματά τους.
Οφείλω να γνωρίζω ότι ο Χρυσούς Αιώνας υπήρξε ανθρώπινο επίτευγμα και στο χέρι μου είναι να τον ξανακάνω πραγματικότητα.
Οφείλω να διδάξω τους νέους την αγάπη για την Ελλάδα και την Ελληνική Παιδεία.
Οφείλω να ξανακάνω την Ελλάδα αυτό που ήταν κατά την εποχή της δόξας των προγόνων μου: το Φως της Οικουμένης!..
Γεννήθηκα Έλληνας.
Η κληρονομιά των προγόνων μου δεν χάθηκε.
Υπάρχει.
Η επιλογή είναι δική μου.
Ή αποκηρύσσω την κληρονομιά μου και παραμένω τουρκοραγιάς/φραγγοραγιάς Ρωμιός ή την αποδέχομαι και ξαναγίνομαι Έλληνας με όλη τη σημασία της λέξης.
Η πράξη αποδοχής της Αρχαίας Ελληνικής Κληρονομιάς με περιμένει...

ΠΕΡΙ ΑΘΕΙΑΣ Ο ΛΟΓΟΣ

ΠΕΡΙ ΑΘΕΪΑΣ Ο ΛΟΓΟΣ!
βασική θέσις
----------
Γιά να ονομάσω λογικό έναν άνθρωπο πρέπει να αντιλαμβάνεται όταν βλέπει εμπρός του ένα δημιούργημα του αισθητού κόσμου, μία αμοιβαδα ή έναν άνθρωπο, ότι πρόκειται δι' εξαιρετικά πολύπλοκο οργανισμό που δέν γίνεται να εδημιουργήθη διά της τυχαιότητος και του αυτοματισμού! Εδώ διά της τυχαιότητος δεν είναι δυνατόν να κατασκευασθή κάτι τόσον απιθάνως πολύπλοκον όσον είναι μία κυτταρική μεμβράνη και όχι ένα ολόκληρον κύτταρον! Πόσσω μάλλον ένας οργανισμός μεγάλος και πλήρης και στον οποίο δεν ανευρίσκεται ίχνος κατασκευής περιττής, όπως δύναται να σας βεβαιώση ο κάθε ιατρός ή ο κάθε κτηνίατρος ή ο κάθε μικροβιολόγος! Συνάμα, οφείλει να γνωρίζη ο λογικός άνθρωπος ότι στην ύλη κυριαρχεί ο νόμος της Εντροπίας (ο Αντέρως ή νείκος των Κλασσικών), δηλαδή κάθε χημική ένωσις τείνει να μεταπέση εις απλουστέρας και όχι να μεγαλώση, πολυπλοκοποιουμένη!
Επομένως διά την δημιουργίαν των μονοκυτταρίων, των φυτών και των ζώων, απαιτούνται δύο τινά: πρώτον να δράση μία αξιοπερίεργος δύναμις που υπάρχει στον αισθητό κόσμο, η δύναμις της πολυπλοκοποιήσεως ή Έρως ή Φιλότης, κατά τους Κλασσικούς, εξωτερική της ύλης και επιβαλλομένη επ' αυτής, και δεύτερον, να υπάρχει ένα έτοιμον σχέδιον, ένα παράδειγμα, ένα πατρόν, επί του οποίου θα εργασθή η περίεργος αυτή δημιουργική δύναμις η οποία κατα τους Κλασσικούς "τα πάντα εδημιούργησε" και δι' αυτό την αποκαλούν τιμητικώς "μέγα Θεό" και λέγουν χαρακτηριστικώς ότι στον αισθητό κόσμο δρούν και δημιουργούν τρία τινά "θεός και ύλη και παράδειγμα".
Οθεν ονομάζω "λογικό" μόνον τον άνθρωπο που αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει έξω από τα είδη του αισθητού κόσμου ένας κόσμος των παραδειγμάτων (κόσμο των Ιδεών τον είπαν οι Κλασσικοί), όπως ένας ολόκληρος αντίστοιχος κόσμος των πατρόν κρύβεται πίσω από πολύ-πολύ απλούστερα πράγματα, όπως οι κατασκευές των ενδυμάτων. Επίσης απαιτώ να κατανοεί ότι διά την δημιουργίαν των μακρομορίων απαιτείται μία αλλοτρία της ύλης δύναμις. ο Έρως.
Οταν ο λογικός άνθρωπος αντιληφθεί λοιπόν ότι δεν υπάρχει αυτοματισμός-τυχαιότης, αλλά αντιθέτως, μία σιδηρά πειθαρχεία που κινεί τον αισθητό κόσμο, τότε εξ ορισμού και ανυπερθέτως συνάγει ότι ο κόσμος αυτός τον οποίον βλέπει διαθέτει ανυπέρβλητη λογική (λόγο ως έλεγαν οι Κλασσικοί) και επομένως και σκοπό! Άρα:
Ορίζω και λέγω: ΘΡΗΣΚΕΙΑ σημαίνει ότι ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ, ενώ αντιθέτως ΑΘΕΪΑ=ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ.
Ιδού διατί θεωρώ τους Αθέους ανοήτους και μωρούς οιασδήποτε σοφιστείας κι αν επιστρατεύουν (Αγνωστικισμός, Σκεπτικισμός κλπ κλπ)! Καθώς μάλιστα αρκεί να κάμη ο καθείς απλούς λογικούς συλλογισμούς διά να αντιληφθή ότι στον κόσμο που βλέπομε επικρατεί ο ΛΟΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ!
-----
ΝΑΙ, Η ΑΘΕΪΑ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ!
Τώρα: ΘΡΗΣΚΕΙΑ σημαίνει επίσης =έχω ισχυρές πεποιθήσεις διά την φύσι του Ανθρώπου και του Κόσμου. Ο Άθεος εξ ορισμού διαθέτει ΙΣΧΥΡΑΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ και γνωρίζει, γνωρίζει πολλά: Γνωρίζει ότι δεν υπάρχει ο κόσμος των παραδειγμάτων, και μάλιστα διά τους Αθέους και η απλή αναφορά εις αυτόν αποτελεί "κόκκινο πανί", γνωρίζει ότι ο κόσμος δεν έχει Σκοπό και Λόγο! Κι όχι μόνον τα γνωρίζει όλα αλλά επιτίθεται με αξιοπερίεργον πείσμα και μανία εναντίον όσον πιστεύουν το αντίθετον! Και όταν γίνει εξουσία μετά λύσσης καταστρέφει και κρημνίζει και άνευ οίκτου φονεύει (δεν χρειάζονται παραδείγματα, αλλά αν επιθυμείτε ευχαρίστως να σας ξεναγήσωμε στον Μουσείον του τρόμου της Αθεΐας)! Επομένως, η Αθεΐα είναι θρησκεία "με τα όλα της" και με την μεγαλυτέραν δυνατήν δόσιν φανατισμού!
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, ΛΕΓΟΜΕ:
ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΥ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ, ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ! ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ, ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ!
ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΘΑΥΤΟ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΑΣ! ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΗ-ΝΑ ΑΝΑΒΛΕΨΗ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΣΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ (και έχομε ιδή προσωπικώς πολλάς περιπτώσεις χριστιανών που ανανήψαντες είδον την Αλήθεια), ΟΜΩΣ ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΠΟΤΕ! ΟΙ ΑΘΕΟΙ, ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ (διά διαφόρους λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσωμε) ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΕΣ ΘΕΟΥΣ, ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΘΕΪΑ!
ΜΑΚΡΥΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΛΗΓΗ!
(Παν. Μαρινης)

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Ο σταυρός και οι χριστιανοί: Οι πρώτοι χριστιανοί, αρνιόντουσαν να παρουσιάσουν τον Ιησού σταυρωμένο. Το θεωρούσαν ιεροσυλία .Θα ήταν το ίδιο, αν τον παρουσίαζαν σήμερα κρεμασμένο ή καθισμένο στην ηλεκτρική καρέκλα. Μόλις τον 5ο αιώνα, εκατό χρόνια μετά την απαγόρευση της σταυρικής εκτέλεσης, αρχίζουν διστακτικά να παρουσιάζουν τον Ιησού εσταυρωμένο. Το γεγονός όμως αυτό, δεν τους εμπόδισε να χρησιμοποιήσουν τον ισοσκελή Ελληνικό σταυρό. Οι χριστιανοί άλλωστε δεν αγνοούσαν τον Ορφικό μύθο. Ο Κλήμης της Ρώμης αναφέρεται σε αυτόν στις “Κλημέντιες Ομιλίες” (6η Ομιλία). Ο Ελληνικός Σταυρός συμβολίζει τα 4 στοιχεία της φύσης. Γη, Νερό, Αέρας και Φωτιά. Τα τέσσερα αυτά στοιχεία αναφέρονται και στην περίφημη επιγραφή που τοποθετήθηκε πάνω στον Σταυρό του Ιησού. “I.N.R.I.” Η επίσημη εκκλησιαστική άποψη είναι πως τα τέσσερα αυτά γράμματα σημαίνουν: Ο Ιωάννης λέει ότι η Ελληνική επιγραφή ήταν: “Ιησούς Ο Ναζωραίος Ο Βασιλεύς Των Ιουδαίων”. Τα αρχικά της παραπάνω φράσης είναι: ΙΟΝΟΒΤΙ. Βρισκόμαστε λοιπόν πολύ μακριά από τη γνωστή επιγραφή. Αποδίδουμε όμως την επιγραφή σε μία άλλη εσωτεριστική ερμηνεία με τα αρχικά των Εβραϊκών λέξεων Ι, από τη λέξη Iebeschah (Γη), Ν, από τη λέξη Noyr (Φωτιά), R, από τη λέξη Ruach (Αέρας), και I, από τη λέξη Iammaim (Νερό). Στην παραδοσιακή αλχημεία, που πρωτεύουσά της ήταν η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο ισόπλευρος Σταυρός, ήταν το σύμβολο της χοάνης. Η τοποθέτηση της πρώτης Ύλης, μέσα στο έργο της χοάνης στη γλώσσα της αλχημείας λεγόταν “Σταύρωμα”. Το τατουάζ με τον σταυρό, ήταν ήδη γνωστό στις λατρείες του Διόνυσου και του Μίθρα. Ο ισοσκελής σταυρός που στα Ελληνικά είχε το όνομα “Σφραγίς”, εκτός από τον προφυλακτικό και μαγικό του χαρακτήρα, είχε και πρακτικές εφαρμογές στην καθημερινή ζωή, σαν έμβλημα ιδιοκτησίας. Ελληνικός μαρμάρινος σταυρός επί Μίνωα υπάρχει στο μουσείο της Κρήτης
Δειτε τον Βουδα εσταυρωμενο πριν τον Χριστο
(Μιχ. Καλοπουλος)

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Έργα και ημέρες των βυζαντινων χρονών :
Αν ο αναγνώστης, για τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις που επέβαλλε η Ιερή Εξέταση στη Δύση, ένιωσε απέχθεια και οργή, οι κατακρεουργήσεις και οι βίαιες θανατώσεις στο Βυζάντιο, θα’ πρεπε να του δημιουργήσουν αποτροπιασμό για το ανθρώπινο γένος. Η σφαγή ανθρώπων είναι για την Ορθοδοξία ήταν πράξη εξαγνιστική και θεάρεστη Περπατούσε κανείς στους δρόμους του Βυζαντίου και έβλεπε παντού το ίδιο θέαμα. Ανάπηρους με κομμένα χέρια και πόδια, τυφλούς να αιμορραγούν απ’ τις κόγχες των ανύπαρκτων ματιών τους. Ανθρώπους τέρατα, χωρίς γλώσσα, μύτη και αφτιά, κλαδεμένους σαν δέντρα και μαζεμένους από τρόμο και πανικό.
Στο θεοκρατικό Βυζάντιο στήθηκε μια επίγεια Κόλαση που θα τη ζήλευε και το Νταχάου. Στραγγαλισμός, ψήσιμο στη σχάρα, λιθοβολισμός, γδάρσιμο, πνίξιμο στη θάλασσα μέσα σε σάκους με πεινασμένες γάτες ή φίδια, ανάποδη σταύρωση, αποκεφαλισμός, κάψιμο στη φωτιά, τρύπημα και καψάλισμα με πυρωμένα σίδερα, απαγχονισμός, ζεμάτισμα με βραστό νερό, λάδι ή πίσσα, παλούκωμα, δηλητηρίαση, εκτύφλωση με ερυθροπυρωμένες βελόνες (η αγία Ειρήνη- +9 Αυγούστου-τύφλωσε έτσι τον ίδιο της το γιό) , ακρωτηριασμός, αποκοπή μύτης, αυτιών, γεννητικών οργάνων (καυλοτομία), ευνουχισμός, δημόσια διαπόμπευση, δημόσιος θάνατος με αιμοραγία, στρεβλώσεις, εξαρθρώσεις, δουλεία, κάτεργα, μεταλλισμός, φυλάκιση σε μονή, ισόβια εργασία σε λατομεία και καταναγκαστικά έργα, εξορία, κλπ. Όλα αυτά με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Με τον Aλβανό Άγιο Ιουστινιανό (482-565) η βυζαντινή «Ιερά Εξέταση» που λειτουργούσε άτυπα με διωγμούς αιρετικών νομιμοποιείται επίσημα. Ο Ιουστινιάνειος Κώδικας ορίζει για τους αιρετικούς: «Η ανάκριση μπορεί να φτάσει και μέχρι θανάτου.» (In mortem quoque inquisition tendatur). Στο 11ο κεφάλαιο εντέλλεται: «Οι Μανιχαίοι, όπου και αν βρεθούν, θα τιμωρούνται με θανατική ποινή.» (Manichaei ubicunque reperti capitali poena plectuntur.).Από την αυγή του, το Βυζάντιο, νομοθετικά, υιοθέτησε την καθεστηκυία τάξη της προχριστιανικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, παραχωρώντας στους επισκόπους της νέας θρησκείας δικαστικές εξουσίες που οι τελευταίοι εκμεταλλεύτηκαν για να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους. Διαιωνίζοντας τα βίαια θεάματα του ιπποδρόμου, το Βυζάντιο εντάσσει τους ακρωτηριασμούς, τις εκτυφλώσεις και τον αγωνιώδη θάνατο στην ποινική της νομοθεσία. Η εικόνα στο Βυζάντιο με τους ακρωτηριασμούς θα πάρει μεγάλη έκταση τον επόμενο αιώνα που ο αυτοκρατορας θα αναγκαστεί με νόμο να προτρέψει «μίαν μόνον χείρα τέμνεσθαι» προκειμένου να αποτρέψει την αποτρόπαιη εικόνα των αναπήρων και το οικονομικό κόστος που, τέτοιες αναπηρίες, επέφεραν στο κράτος!
Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρεθεί κανείς με κατηγορία που επέσυρε τον ακρωτηριασμό. Η πυρά δεν ήταν άγνωστη στο Βυζάντιο. Στην πυρά έριχναν συνήθως μάγους και αιρετικούς πολύ νωρίτερα από τη Δύση. Πρώτα φούντωνε καλά η φωτιά εν’ όσο αυτοί βασάνιζαν το θύμα και στη συνέχεια τους έριχναν μέσα, γίνοντας παρανάλωμα του πυρός σε λίγα δευτερόλεπτα. Ο Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος πεθαίνοντας από φλεγμονή των ποδιών, πριν ανατραπεί, δε συγκίνησε κανέναν και γι’ αυτό ο εικονολάτρης Μιχαήλ ο Γ΄, μετά από 80 χρόνια, ξέθαψε τα οστά του και τα έκαψε. Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος που ξεχείλιζε ακόμα και για ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ.
Όμως η αποκοπή της μύτης και η εκτύφλωση με αιχμηρό ή πυρακτωμένο σίδερο δεν ήταν μόνο πολυώδυνη, αλλά κρατούσε μια ολόκληρη ζωή καταδικάζοντας το θύμα ισοβίως. Η ζωή του γινόταν μαρτύριο γιατί, ούτε ο ίδιος μπορούσε να αντιμετωπίσει την ασχήμια ούτε οι άλλοι μπορούσαν να τον αντικρίσουν. Έπρεπε ισοβίως να κρύβει με ένα πανί το ακρωτηριασμένο μέρος του προσώπου του (τυφλοπάνι, ρινοπάνι).

61

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε'

Το ακόλουθο «πατριωτικό» κείμενο, ανήκει στον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’ και αποτελεί τμήμα πατριαρχικής εγκυκλίου, η οποία εξεδόθη εν έτη 1819.

Τί αφορά αυτή η εγκύκλιος; Ουσιαστικά απαγορεύει τους Έλληνες «ευλογημένους επαρχιώτας», να βαπτίζουν με αρχαία ελληνικά ονόματα τα παιδιά τους (χαρακτηρίζοντας αυτή την τακτική, ως…καινοτομία!), γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί «ανάρμοστον» πράξη, και «καταφρόνησιν» της χριστιανικής ονοματοδοσίας. Αντ’ αυτού, προτρέπει τους ιερείς των ενοριών να «νουθετούν» τους γονείς και τους ανάδοχους, να επιλέγουν τα «πατροπαράδοτα χριστιανικά ονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδόξως υπ’ αυτής εορταζομένων Αγίων».

«Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος· όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγγελίας εντόνους εις τους Ιερείς των ενοριών σας, και νουθεσίας πνευματικάς εις τους ευλογημένους επαρχιώτας σας, δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησις αύτη, και αφεθέντες της ακαίρου και μηδέν εχούσης το χρήσιμον φιλοτιμίας και επιδείξεως οι γονείς και ανάδοχοι να ονοματοθετώσιν εις το εξής εν τω καιρώ της θείας και μυστικής αναγεννήσεως τα ειθισμένα ταις ευσεβέσιν ακοαίς πατροπαράδοτα χριστιανικά ονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδόξως υπ’ αυτής εορταζομένων Αγίων, δια να είναι έφοροι και φύλακες των βαπτιζομένων νηπίων και ταχείς και αδιάλειπτοι χορηγοί της χάριτος αυτών εις τους μετά πίστεως».

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ - ΠΟΜΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΟΥΧΟΥ ΠΑΛΛΑΔΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ - ΠΟΜΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΟΥΧΟΥ ΠΑΛΛΑΔΟΣ

Στην Πολυούχο Αθηνά, την Μητέρα Παρθένο, την Μάκαιρα Θέα, στις 21 Αυγούστου 2013, στο Θησείο, αποδίδουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής.
Ίσως είναι το λιγότερο, να ενθυμηθούμε την Ιστορία μας και τον πλούτο της κληρονομιάς, που τόσο ένδοξα μας κληροδότησαν οι προπάτωρές μας.
Διότι χάρη στην Ελληνική κοσμοθέαση και φιλοσοφία, ομιλούμε την Ελληνική γλώσσα.
Επειδή ακόμα χορεύουμε τον Πυρρίχειο χορό, αυτόν που πρώτα χόρεψε η Αθηνά κατά την Ελληνική παράδοση.
Γιατί οι Έλληνες πάντα βρίσκουν τον Διόνυσο, τη χαρά της ζωής, και της ψυχικής αγωγής, μέσω του Θεάτρου.
Πρώτοι έδωσαν απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα φιλοσοφικά, και έγιναν οι λαμπαδηδρόμοι, του Φωτός της γνώσης, της παιδείας, και της Αρετής.
Γι'αυτο το λόγο και για πολλούς ακόμη, οι Έλληνες στο πρόσωπο της Αθηνάς Θεάς, και στην πόλη που πήρε το όνομα της, γίορταζαν τα Παναθήναια.

Έτσι οι πρόγονοί μας, κάθε τέσσερα χρόνια, προς τιμήν της Πάλλάδος, της Θείας Νόησης, της προστάτιδας της πόλης της Αθήνας, συνήθιζαν να τιμούν, με ιδιαίτερη χαρά, και τη συμμετοχή όλης της πόλης, τα Παναθήναια.
Μεγάλη πομπή, θρησκευτικές τελετουργίες που ξεκινούσαν με την Λαμπαδηδρομία, την αφή της φλόγας στον βωμό του Ερωτα στον Κεραμεικό, ή το βωμό του Προμηθέα στην Ακαδημία, κατα άλλες πηγές.
Ακολουθούσαν μουσικές και αθλητικές εκδηλώσεις, όπως το στάδιο, το πένταθλο (δίσκος, ακόντιο, άλμα, δρόμος, πάλη) , την πυγμαχία και το παγκράτιο, γυμνικούς και ιππικούς αγώνες, και τον δρόμο των οπλιτών.
Επίσης τα πολεμιστήρια, τον ακοντισμό αφ'ίππου,(κούρσες με στρατιωτικά ρούχα, σε άρμα ή άλογα, και μια μορφή συμβολική μάχης την αντιππασία.
Ακόμη, τραγικές παραστάσεις υπό τη μορφή τετραλογιών, στο Θέατρο του Διονύσου.
Aξίζει να σημειωθεί και η λεμβοδρομία, η οποία προφανώς πραγματοποιήτο στο λιμάνι του Πειραιά και το Φάληρο, όπου στο δεύτερο λάμβαναν μέρος και τα τέθριπα, οι αρματοδρομίες.

Ο σημερινός μήνας Αύγουστος, παλαιότερα Εκατομβαιώνας, ήταν ο μήνας αφιερωμένος στην Πρόμαχο Αθηνά, την Γλαυκομάτα Παρθένο, που γράφει και ο Αγγελος Σικελιανός, μητέρα και Προστάτιδα των Ελλήνων, (εξού και Παρθενώνας).
Εκατομβαιώνας, ετυμολογικά, σημαίνει θυσία εκατώ βοδιών, προκειμένου να μαγειρευθούν και να μοιραστούν στους πολίτες, για τη λαμπρή αυτή γιορτή της πόλης.

Eίναι δε άξιο παρατήρησης, ότι πριν τα Παναθήναια πάρουν την τελική τους ονομασία, ονομάζονταν "Αθήναια".
Ο Θησέας έχοντας λειτουργήσει ενωτικά, με σκοπό την ίδρυση του Δήμου της Αττικής, όρισε ως πρωτεύουσα την Αθήνα.
Όλη η αλήθεια και ο παραδειγματισμός, μέσα απο την ιστορία των Προγόνων μας !
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ με ενότητα, αρετή, ήθος, πολιτισμό !

Για να ανεβεί συμβολικά, ο πέπλος της Θεάς Αθηνάς στο Ερεχθείο.
Γιατι ο πέπλος είναι η ευχή προστασίας της πόλης και όλων των Ελλήνων, για ειρήνη, στρατηγική, δημιουργία πολιτισμού, αξιών, τεχνών, ήθους, υγείας πνευματικής και σωματικής.
Ο πέπλος που ηταν κεντημένος ακολουθώντας το τυπικό, απο 100 εργάτριες, με τη συνοδεία μουσικής, με απαγγελείες ύμνων, και με πάνω απο όλα καθαρότητα ψυχής, με συνεργασία και μέγιστο αγαθό την Αρετή, τη σεμνότητα και τη σωφροσύνη.
Είχε δε, και παραστάσεις απο την γιγαντομαχία, την μάχη Ολύμπιων θεών και Τιτάνων, καθώς και τη μάχη της Αθηνάς με τον Εγκέλαδο.

Η Πολεμόκλονη Αθηνά, αποτελεί όχι μόνο το επιστέγασμα της σοφίας, των γραμμάτων, αλλά πέρα των ιδιοτήτων αυτών, είναι η Ασπίδα και το Δόρυ του Έλληνα. Είναι η Αρχιστράτηγος, η Ελλάνια, που ξεπήδησε απο το Νου- Δία, γεμάτη άρματα.
Γι'αυτόν το λόγο, και για τις μάχες που η ίδια έδωσε, τον 4ο αιώνα π.χ. Το μεγαλόπρεπο άγαλμα της Αθηνάς είχε ένα πέπλο - σαν ιστίο πλοίου.
Το άρμα έφτανε έως τον Άρειο πάγο, και απο εκεί οι κοπέλες με χρυσά στεφάνια, με λουλούδια, συνόδευαν την Ιερή αυτή πομπή.

Σΰμβολικά η τριήρης, η Αργώ ήταν αυτό το άρμα στο οποίο μεταφέρονταν ο πέπλος.
Οπου αργονάυτες, ήταν τα κορίτσια, που κρατούσαν το λιβάνι, τα σπονδεία, και εναπόθεταν την Αργώ, για την Ειρήνη και την ευμάρεια της πόλης, στα χέρια της Αθηνάς. Ενώ η πρωθιέρεια εναπόθετε τον πέπλο στο άγαλμα της.

Απο την αγορά της Αθήνας, τον Κεραμεικό λοιπόν, η πομπή συνέχιζε στο ναό της Δήμητρας, περνούσε απο το Πελασγικό Τείχος, μέσα απο τα καταστήματα, την παλιά Παναθηναϊκή οδό, συνέχιζε στο ναό του Απόλλωνα στην Πνύκα και έφτανε στην Ακρόπολη.

Με τη συμμετοχή βασιλέων, με παρουσίες απο όλες τις Ελληνιστικές πόλεις, όπως της Μικράς Ασίας και της Ιταλίας. τον Περσικό κόλπο και την Βόρειο Αφρική.
Η συνδραμή όλων, ήταν ο πιο μεγάλος φόρος τιμής, τόσο προς την πόλη της Αθήνας, της πόλης των τεχνών και του πολιτισμού, γιάυτο και αποστέλλονταν αγγελιοφόροι προκειμένου να κάνουν τη γνωστοποιήση του μεγάλου αυτού γεγονότος.
Όλοι οι κάτοικοι της πόλης, πολίτες, οπλίτες, αγήματα, σύμμαχοι, γυναίκες, μέτοικοι , παδιά και γεροντότεροι, ακολουθούσαν την πομπή.

Κατα τη διάρκεια γινόνταν στάσεις,όπου ψάλλονταν ύμνοι και ακολουθούσαν σπονδές. Κρατούσαν κυψέλες και γλυκίσματα, κλαδιά βελανιδιας και ελιάς, αμφορείς και υδρίες.

Ακολουθούσαν χοροί, τραγούδια και φαγοπότι ως το ξημέρωμα και ολόκληρη η πόλη ζούσε το μεγαλείο της Χαράς, της Τιμής, της Πνευματικής Ωρίμανσης με Διόνυσο και Απόλλωνα, με τις Μούσες, υπό το βλέμμα της Αθηνάς, που ο πεπλος της δεν είναι τίποτε άλλο, απο την ύφανση Πολιτισμού.

ΠΡΩΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΔΙΟΣ

Πρώτος ύμνος για όλο το χρόνο στον Δία.
Ζεύ πατέρα, αυτοπάτορα, πρεσβύτατε και δημιουργέ,
πανυπέρτατε βασιλέα, που τα γέννησες όλα, επιφανέστερε από όλους,
εσύ που εξουσιάζεις τα πάντα και είσαι αυτοόν και αυτοένα και το ίδιο το αγαθό·
εσύ ο οποίος από τον άπειρο αιώνα γέννησες αυτά όλα,
όσα μεν (είναι) μεγαλύτερα ο ίδιος και με αυτά τα άλλα,
(έκαμες) όπως και όσο δυνατόν, πιο καλά·
σπλαχνίσου, σώζε, οδηγώντας μαζί με όλα τα άλλα και εμάς,
διά των επιφανών παιδιών σου, πάντοτε, στα οποία μας ανέθεσες,
όπως ώρισες το πεπρωμένο μας, καθώς έπρεπε.

1411Μου αρέσει! · · Κοινοποιήστε

" ΤΟ 8ο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ "

8ο Συμπόσιο της Ομάδας Εθνικών Λακωνιας

8ο Συμπόσιο της Ομάδας Εθνικών Λακωνιας

" ΤΟ 8ο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ ΣΤΑ ΜΕΝΕΛΑΊΆ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΠΟ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑΪΣ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ.

ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΕ ΧΩΡΟ ΣΤΟ ΜΥΣΤΡΑ ΜΕΧΡΙ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ.

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΓΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑ."

"ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ"

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ

Απο:Konstantina Michailidou.

Θέλω να σας διηγηθώ περιληπτικά τι έζησα και κυρίως τι ένιωσα !! Μόλις έφτασα στο Βρετανικό μουσείο κινήθηκα στην αίθουσα με την Καρυάτιδα και έναν στύλο από το Ερέχθειο. Η Καρυάτιδα βρίσκεται ολομόναχη και κρυμμένη σε μια μικρή αίθουσα , δίχως φυσικό φως , θλιμμένη !! Ποιος είπε πως τα μάρμαρα δεν έχουν ψυχή ... αφού από ψυχή δημιουργήθηκε. Ένιωσα την μοναξιά της και ένιωσα την ανάγκη να την αγγίξω για να της δώσω πνοή από την πνοή μου και ψυχή από την ψυχή μου. Το κορμί της ήταν ζεστό και αντί να της δώσω εγώ μου έδωσε αυτή δύναμη και ένιωσα ότι ακουμπάω Ελλάδα ... μου ήρθε η επιθυμία να την πάρω αγκαλιά και να την φέρω πίσω στο σπίτι της, μα αυτό ήταν αδύνατο !! Δεν χα ξεχάσω ποτέ -ποτέ την ζέστη της καρδιάς της ! Δάκρυσα όταν έφευγα και πόνεσα και πείσμωσα. Κατευθύνθηκα στην αίθουσα με τα γλυπτά του Παρθενώνα' τι υπέροχα πράγματα, τι Κάλλος, τι δέος, πόσο υπερήφανη ένιωσα. Προχώρησα μπροστά και βρέθηκα στα αετώματα. Ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς και στην αίθουσα επικρατούσε οχλαγωγία, κόσμος από όλη την οικουμένη. Όλοι θαύμαζαν με δέος την απαράμιλλη λιτή και απέριττη ομορφιά που εκπέμπουν. Όλοι θαύμαζαν με δέος αυτό που προανέφερα ... την ζωντάνια που έχουν , την ζέστη και την Ψυχή. Στην τσάντα μου είχα την Ελληνική Σημαία , με έπιασε λύσσα καθώς αντίκρισα κομμάτι της πατρίδας μου το οποίο είναι κλεμμένο και παρατημένο ! Ακριβώς μπροστά μου υπήρχε ένας Κινέζος του χτύπησα την πλάτη και του ζήτησα αν μπορούσε να με βγάλει μια φωτογραφία. Ο άνθρωπος δεν ήξερε ότι ήμουν Ελληνίδα. Κάπως δυσανασχέτησε αλλά με ευγένεια δέχτηκε. Του είπα να περιμένει μισό λεπτό και έβγαλα από την τσάντα μου την σημαία , την σήκωσα ψηλά και ένιωσα ότι σηκώνω όλον τον Παρθενώνα !! Αυτός στιγμιαία σάστισε αλλά ευθύς η ματιά του έλαμψε , ο κόσμος σιώπησε -δεν ακουγόταν ψίθυρος- και μου έκαναν χώρο για να φανεί η Ελλάδα , οι φύλακες είχαν σηκωθεί όρθιοι και είχαν μαρμαρώσει και τα ... Μάρμαρα ζωντάνεψαν !!! Ο Κινέζος με τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και μάλιστα μου το ζήτησε ο ίδιος με ζήλο και χαρά. Δυστυχώς μόνο αυτή και μια ακόμα (την οποία θα ανεβάσω να την δείτε και η οποία δείχνει μια κυρία πως κοιτά και τι έκφραση έχει πάρει) είναι άξιες για να φανούν όλες οι άλλες είναι τρεμάμενες , φαίνεται πως ο Κινέζος έτρεμε από κρίση πολιτισμού κι αυτός !! Όταν τελειώσαμε φίλησα την σημαία μας την έβαλα στο στήθος μου του είπα ένα μεγάλο Ευχαριστώ κι εκείνος ... ΥΠΟΚΛΙΘΗΚΕ !!!! Όχι σε μένα.. στην ΕΛΛΑΔΑ !! Ο κόσμος χειροκρότησε , όχι εμένα.. την ΕΛΛΑΔΑ !! Και οι φύλακες είχαν κατεβάσει το κεφάλι προς το πάτωμα, όχι σε μένα.. στην ΕΛΛΑΔΑ !! Έφυγα με μάτια γεμάτα δάκρυα, Υπερηφάνειας , Τιμής , αλλά και ΛΥΣΣΑΣ. Αυτά έζησα και ένιωσα με λίγα λόγια , είναι στιγμές που μένουν για πάντα στην ψυχή και στο μυαλό και πρέπει να εξιστορούνται για να παίρνουν Αξία.
Η φωτογραφία είναι της: Konstantina Michailidou